สมองของเธอกำลังหมุนคว้างเหมือนลูกข่าง แล้วอะไรบางอย่างก็กระชากเธออย่างรุนแรงขึ้นไปถึงจุดสุดยอดแห่งความสุข
เธอรับรู้ได้ถึงแรงกายที่ถาโถมเข้ามาหา สาวน้อยส่ายหน้าไปมา จิกมือกับแขนแกร่ง
“พี่นนท์พอแล้ว” สำนึกว่าเขาไม่ได้ป้องกัน มันเป็นเรื่องบ้าบอที่สุดเท่าที่เจอมา
“อีกนิด”
“พี่นนท์อย่านะคะ” สิ้นเสียงของเธอ ความร้อนระอุก็สาดซัดเข้ามาในเรือนกายจนหมดสิ้น
“พี่นนท์คนลามก ทำไมไม่ป้องกัน ท้องขึ้นมาจะทำยังไง ลดายังเรียน อยู่นะ”
“ท้องก็เลี้ยงลูกสิ พี่เลี้ยงเอง”
“พี่นนท์!” คนหน้ามึนทำเธอโมโหจนฟิวส์ขาด กำปั้นน้อยๆ รัวเข้าหา อกแกร่งไม่ยั้ง
“อย่าตีผัวเลย เดี๋ยวช้ำในตาย” คนพูดรวบมือไปกดเอาไว้บนศีรษะ เธอมองเขาตาเขียวปัด
“พอเสร็จสมแล้วมองตาเขียว ทีเมื่อกี้ พี่นนท์ขา กระแทกแรงอีกนะคะ ลดาชอบ โอ้ว... อ๊า... แบบนั้นละค่ะ”
“หยุดเลยนะ คนบ้า ลามก ลดาไม่ได้พูดแบบนั้นสักหน่อย” เธอโมโห จนหน้าแดง
“พี่เป็นลูกผู้ชายพอ ถ้าท้องแล้วรับผิดชอบแน่นอน ใส่ถุงแล้วไม่มัน”
“ไอ้คนบ้ากาม เป็นโรคติดต่ออะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้ ใครอยากจะเป็นเมียคนเจ้าชู้อย่างพี่กัน” เธอร้องไห้โฮ ทำไมต้องมาเสียท่าเขาด้วยนะ
“นี่ถ้าไม่ติดว่าเมื่อก่อนฟันแท้ยังไม่ขึ้น ฉุดไปปล้ำทำเมียตั้งแต่เด็กแล้ว” เธอไม่ค่อยเข้าใจที่เขาพูดหรอก เพราะเอาแต่โมโหเขา รัชชานนท์ส่ายหัวไปมา
อุตส่าห์สารภาพรัก รวบรวมจิตใจแทบแย่ ก่อนบอกว่าแอบชอบแต่เด็ก ยายเด็กบ๊องนี่ไม่ฟังกูเลยเหรอวะ
พับผ่าสิวะ!
ไอ้เชษฐ์เลี้ยงน้องยังไงของมัน ไม่เป็นไร เดี๋ยวผัวเลี้ยงเอง พูดมากหาของใหญ่ยัดปาก ครางอย่างเดียวพอ!
เสียงข้อความในโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้น ทำให้คนที่กำลังจะเข้านอนต้องหยิบมาเปิดดู สติ๊กเกอร์ไลน์น่ารักทำให้เธออมยิ้ม
“มีไลน์ของเรนด้วยเหรอคะ”
“แอดเบอร์ก็ต้องแอดไลน์ด้วยสิครับ” เขาตอบกลับมา เธอเลยต้องกดรับเขาเป็นเพื่อน
“ยังไม่นอนเหรอคะ”
“คิดถึงคนแถวนั้นเลยนอนไม่หลับครับ”
“น้ำเน่าค่ะ” เธอตอบกลับไป แต่ใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“นอนไม่หลับจริงๆ ครับ คิดถึงเรน” เขาพิมพ์กลับมา เธออ่านแล้วไม่ได้ตอบกลับไป เพราะไม่รู้จะตอบอะไรดี
คนที่รออยู่ถึงกับว้าวุ่นใจ เกริกพลไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิง คนไหนมาก่อน
อารมณ์ที่โดนอ่านแล้วไม่ตอบนี่มันเจ็บปวดและอึดอัดที่ต้องรอ ใจเขามันร้อนเหมือนไฟ แต่พอข้อความส่งกลับมาทำให้เขายิ้มแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว
“เพิ่งเจอกัน คิดถึงกันแล้วเหรอคะ พูดแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนหรือเปล่า”
“กับเรนคนเดียวครับ กับคนอื่นไม่เคยรู้สึกรุนแรงแบบนี้มาก่อน”
เกริกพลยอมรับว่ามันคือเรื่องจริงในความรู้สึกของเขาตอนนี้ ความรู้สึกที่เขามีให้รมิดามันรุนแรงเหลือเกิน แม้จะเพิ่งเคยพบกันแค่ครั้งแรกเท่านั้น
“แรกๆ ก็แบบนี้แหละค่ะ เดี๋ยวนานๆ ไปก็ไม่คิดถึงแล้วค่ะ”
“ถ้าไม่อยากให้คิดถึงก็ต้องได้เห็นหน้าทุกวันนะครับ” คนอ่านถึงกับหน้าแดงเล็กน้อย บอกตัวเองว่าคนเจ้าชู้ก็พูดแบบนี้แหละ หลอกล่อให้ผู้หญิงติดกับ
รมิดาจำได้ว่าเพื่อนสาวเพิ่งเตือนเธอไปหยกๆ เกริกพลก็รุกเธอหนัก เสียแล้ว นี่ยังไม่ทันข้ามวันเลยด้วยซ้ำ แต่ใจเจ้ากรรมกลับหวั่นไหวไปกับเขาอย่างไม่น่าเชื่อ
“เรนขอตัวนอนก่อนนะคะ” เธอตัดบท โดนรุกหนักเข้าก็ไม่รู้จะตอบอะไรเขาดี
“ฝันดีนะครับ” เขาส่งสติ๊กเกอร์กลับมา เธอก็ตอบกลับไป แต่พอวางโทรศัพท์กลับนอนไม่หลับเอาเสียเลย รอยยิ้มของเขายังติดอยู่ในห้วงความรู้สึกของเธอ
รมิดาผุดลุกขึ้นนั่ง เธอนอนไม่หลับ บ้าจริงเชียว!
“ทำไมต้องไปคิดถึงเขาด้วยนะ” เธอหลับตาปี๋ ส่ายหน้าไปมาจนผมยุ่ง พยายามสลัดความคิดถึงเขาออกไป แต่มันทำไม่ได้ ยิ่งห้ามตัวเองว่าไม่ให้คิดถึง กลับยิ่งคิดถึงหนักขึ้นไปอีก
เสียงข้อความในโทรศัพท์มือถือดังขึ้นอีกครั้ง เธอเปิดข้อความไลน์ขึ้นมาอ่าน ก่อนจะอมยิ้มกับกลอนมั่วๆ มึนๆ ของเกริกพล
รมิดาตัดสินใจโทร. ไลน์ไปหาเขา เพราะเธอนั้นก็นอนไม่หลับเหมือนกันเกริกพลกดรับสายแทบจะทันที เขาเองก็นอนไม่หลับเช่นกัน
“พี่แม็กนี่น้ำเน่าเหมือนกันนะคะ แต่งกลอนเกี้ยวสาว”
“พี่แต่งมั่วๆ เอาเมื่อกี้ครับ นอนไม่หลับเพราะคิดถึงเรน เรนเองก็ นอนไม่หลับเหมือนกันเหรอ”
“นอนแล้วค่ะ แต่ยังไม่หลับ” เธอโกหกคำโต ไม่กล้าบอกว่าคิดถึงเขา จนนอนไม่หลับเหมือนกัน
“กลอนเพราะนะคะ”
“ไม่เคยแต่งกลอนจีบผู้หญิงเลยนะครับ”
“ใครจะไปเชื่อกันคะ ลดาบอกว่าพี่แม็กเจ้าชู้จะตายไป”
“ตั้งแต่เจอเรน พี่ก็ไม่อยากยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอีกเลยนะครับ”
“ผู้ชายเจ้าชู้พูดกับผู้หญิงทุกคนที่จีบนั่นแหละค่ะ ให้ความหวังก่อนจะพังทลายลงเมื่อเจอคนใหม่ แล้วก็บอกว่าเข้ากันไม่ได้”
“พี่ไม่ได้บังคับให้เรนเชื่อพี่นะครับ แต่อยากให้เรนลองคบกับพี่ดู”
“พี่แม็ก!” เธออุทาน จู่ๆ เขาก็จะมาขอคบเธอ เพิ่งเจอกันแค่วันนี้นี่นะ!
“ความรักของพี่มันรุนแรงครับ เรนไม่ต้องตอบก็ได้ เอาไปคิดก่อน อย่าเพิ่งตัดเยื่อใย”
“เราค่อยๆ คุยกันไป ศึกษากันไปดีกว่าค่ะ เผื่อพี่แม็กอาจจะไม่ชอบนิสัยเรนก็ได้” เธอแบ่งรับแบ่งสู้ คนเรามีข้อดีข้อเสียหลายอย่าง เจอกันแรกๆ อาจจะรู้สึกว่าดีไปหมด แต่พอลองคบกันไปอาจจะรับไม่ได้กับนิสัยบางอย่าง ที่ค่อยๆ เผยอออกมา
“ครับ พี่ไม่ได้เร่งรัดเอาคำตอบว่าเราต้องคบกันเป็นแฟน แต่ให้โอกาสพี่ได้ทำความรู้จักกับเรนนะ”
“ก็ให้อยู่นี่ไงคะ” เธอพูดแล้วขำเขา
“พี่รู้ครับ ไม่งั้นคงไม่โทร. มาหา คืนนี้พี่คงนอนหลับฝันหวาน ได้คุยกับผู้หญิงที่ชอบ”
“แน่ะ! ผู้ชายนี่บอกว่าชอบง่ายจังเลยนะคะ”
“คนเราก็ต้องชอบก่อนถึงจะรัก ชอบก็คือชอบ”
“ค่ะ เรนก็ชอบพี่แม็กเหมือนกัน” รมิดาอยากจะกัดลิ้นตัวเองให้ขาดนัก จู่ๆ ไปบอกชอบเขาได้ยังไงกัน พูดไปได้ยังไงรมิดา เธอด่าตัวเองในใจ
“เราก็ใจตรงกัน” น้ำเสียงตื่นเต้นของคนปลายสายทำเอารมิดาอดจะขบขันเขาเสียไม่ได้ ทำเหมือนเพิ่งจีบสาว
เธอคุยกับเขาอีกเกือบชั่วโมง ไม่รู้ว่าสรรหาอะไรมาคุยกัน ก่อนจะ วางสายและหลับลงไปในที่สุด
พี่ชายไม่กลับมาบ้าน รมิดาไม่เห็นแม้แต่เงา ในขณะที่เกริกพลโทร.มาหา เธอจึงรับปากว่าจะไปรับประทานอาหารกับเขาในช่วงกลางวัน ส่วนเพื่อนสาวอย่างชลลดาก็หายเงียบไปเลย ทั้งๆ ที่สัญญาว่าจะพาเธอไปเที่ยวน้ำตกด้วยกัน
“พี่แม็กจะพาเรนไปไหนคะ” เธอเอ่ยถาม ไม่ค่อยคุ้นเคยกับพื้นที่เท่าใดนัก
“ไปบ้านพี่ครับ”
“คะ?” จำได้ว่าหลุดอุทานออกมา เธอนึกว่าเขาจะพาเธอไปรับประทานอาหารที่ร้านอาหารเสียอีก
“ไม่ต้องทำหน้าตกอกตกใจกลัวพี่ขนาดนั้นก็ได้ครับ พี่ไม่ทำอะไรหรอก แค่จะพาไปรู้จักบ้านพี่ อยากทำอะไรให้กิน”
“พี่แม็กมีพี่น้องกี่คนคะ”
“มีน้องสาวครับ แต่อยู่กับคุณยาย อยู่กันคนละที่ แต่จังหวัดเดียวกัน”
“แล้วบ้านพี่แม็กอยู่กันกี่คนคะ” เธอเลียบๆ เคียงๆ ถาม
“ถ้าบ้านที่จะพาไปนี่อยู่คนเดียวครับ แต่ไม่ต้องกลัว พี่ไม่ทำอะไรเราหรอก ถ้าเราไม่ยอม”
“หือ...” เธอคราง เกริกพลหัวเราะเบาๆ
“พี่ล้อเล่นครับ”
“พวกผู้ชายเจ้าชู้ไว้ใจไม่ได้นะคะ ไม่ยอมก็ทำให้ยอมได้”
“พี่ไม่ได้ร้ายกาจขนาดนั้นนะ สงสัยโดนยายลดาเผาแน่ๆ เรนเลยมองพี่ด้วยสายตาแบบนั้น”
“มองแบบไหนคะ”
“หวาดระแวง”
“เรนมองแบบนั้นเหรอคะ”
“ครับ ทำตัวตามสบายเถอะ พี่เป็นคนพูดคำไหนคำนั้น จะจีบก็จะจีบครับ จีบจริงๆ ไม่ได้จีบเล่น พี่จริงจังและจีบทีละคนด้วย ไม่เคยบังคับขืนใจผู้หญิงด้วย”
“ค่ะ” เธอรับคำ แต่ก็ยังหวั่นๆ เกริกพลหันมายิ้มให้สาวน้อยข้างกายเล็กน้อย ก่อนจะฮัมเพลง เธอเหลือบมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาของเขา ก่อนจะหันไปมองนอกรถ บรรยากาศที่นี่ดีมาก อากาศสดชื่นแจ่มใส ช่วงนี้มีฝนตกด้วย ทำให้อากาศเย็นลงมาก แต่เธอค่อนข้างชอบฤดูฝน เลยไม่รู้สึกรำคาญเมื่อ เห็นสายฝนตกกระหน่ำลงมาเหมือนคนอื่นๆ