Chapter 24 – ดูแลเอง
ฉันกลับมานั่งที่เดิมตรงข้างใบชากับไวน์ และต่อให้ฉันจะทำเหมือนสีหน้าเหมือนว่าตัวเองกำลังมีความสุขมากแค่ไหน แต่มันก็สวนทางกับความรู้สึกภายในใจฉันอยู่ดี
“พี่คิมหันต์ร้องเพลงเพราะที่สุดเลย” ฉันเอ่ยปากชม ทั้งที่ไม่ได้ฟังด้วยว่ามันจะเพราะมากแค่ไหนเลยด้วยซ้ำ
และเพราะความหน่วงหนึบที่บอกใครไม่ได้ ทำให้วันนี้ฉันรู้สึกอยากดื่มมากเป็นพิเศษ ดื่มให้เมา ๆ ไปเลยนั้นแหละ
ไม่อยากเห็น
ไม่อยากรับรู้
แต่...อยากเมา อารมณ์ประมาณคนอกหักประมาณนั้น
“เฮ้ย ครีม...แกดื่มเยอะไปเปล่าเนี่ย เดี๋ยวก็เมา” ใบชาส่งเสียงปราม คงเห็นว่าฉันเอาแต่ดื่ม ดื่ม และก็ ดื่ม!
ถามว่าเมาไหม ไม่รู้สิ แต่รู้สึกเหมือนสมองสั่งการได้ช้าลง คำพูดที่เรียบเรียงออกมาเลยฟังดูออกยานนิดหน่อย
“ไม่มาว ใครจะมาว ไม่มี้” ฉันตอบ
“หน้าแกแดงขนาดนี้ พอเหอะ เลิกดื่ม งั้นพวกเรากลับห้องกัน” เสียงของไวน์พูดกับใบชา แต่ฉันก็ยังยืนกราน
