บทที่ 15 ดอกไม้พรหมจรรย์ NC 25+

1149 คำ

ปักษ์เคลื่อนย้ายมือของตนออกและขยับริมฝีปากลงมาบดจูบกลีบดอกไม้นุ่มละมุน ปลายลิ้นสากยื่นออกมาเล็กน้อยเพื่อแตะแสกลงตรงกลางกลีบดอกไม้ราวกับเป็นการปรุงปุ๋ยเพื่อให้ดอกไม้คลี่แย้มเร็วขึ้นในขณะที่ริมฝีปากของเขายังคงจูบสัมผัสกับกลิ่นดอกไม้อวบอุ่น "อ้าส์...คุณปักษ์" พริมพิจิกาครวญครางออกมาเล็กน้อยในขณะที่มือเรียวขยับลงมาวางบนศีรษะของพ่อเลี้ยงหนุ่มอย่างลืมตัว "อื้ม..." ปักษ์จับเรียวขาสวยข้างหนึ่งขึ้นมาพาดไว้บนบ่าแกร่ง เขาเร่งแรงตวัดปลายลิ้นขึ้นลงหนักหน่วงจนร่างบางบิดเร่าเพราะแรงกระสัน "อื้ม...คุณปักษ์ อ้าส์" พริมพิจิกาลิ้มรสความสุขที่พ่อเลี้ยงหนุ่มกำลังมอบให้อย่างหลงระเริง เธอส่งเสียงครวญครางออกมาเป็นระยะตามจังหวะปลายลิ้นร้อนที่หนักหน่วงขึ้นและผ่อนคลายลงบางจังหวะ "อ้าส์...ฉันรู้สึกแปลกๆ อ่าส์ คุณปักษ์..." ความรู้สึกวาบหวามและความกระสันในกายกำยำเดือดพล่านขึ้นอย่างง่ายดายเมื่อหญิงสาวครวญครางชื่อขอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม