"คามินคะ"
ทั้งคามินอันนาและเจมส์ต่างหันไปตามเสียงเรียกพร้อมกัน ก่อนจะพบกับผู้หญิงคนหนึ่งกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกมาจากในบ้าน
"เจสซี่คิดถึงคุณมากเลยค่ะ" ร่างสูงของคามินถูกคนที่วิ่งออกมาเข้าสวมกอดไว้แน่นอย่างไม่ทันตั้งตัว ก่อนที่เธอจะหอมแก้มสากของเขาทั้งสองข้าง คามินมีท่าทีชะงักเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนเป็นนิ่งเฉยเหมือนเดิม
"คุณไปไหนมาคะ เจสมารอคุณตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ" เจสซี่ยังคงถามต่อด้วยท่าทีออดอ้อนสองแขนโอบกอดเขาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
อันนาที่ยืนมองอยู่เงียบๆ พอเห็นแบบนั้นแล้วก็พยายามฝืนเดินเข้าไปในบ้านให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เธอไม่อาจทนมองเขาสองคนยืนพอดรักกันต่อได้ มันเหมือนจะไม่มีแรงเดินต่อเอาเสียดื้อๆ ทั้งยังรู้สึกขยะแขยงอย่างบอกไม่ถูก ถึงเธอจะเป็นแค่นางบำเรอ แต่เธอก็มั่นใจว่าตัวเองนั้นสะอาดหมดจด ต่างจากเขาที่ก็น่าจะช่ำชองเรื่องพวกนี้ไม่น้อย
"ตามหมอให้กูด้วย" คามินผลักเจสซี่ออกอย่างไม่ใส่
