คามินได้แต่ยืนกัดฟันแน่นจ้องมองร่างบางที่เดินตามแม่เขาออกไปจากบ้านอย่างว่าง่าย ต่างจากที่อยู่กับเขาเธอทั้งดื้อทั้งอวดดีไม่น้อย ต้องใช้สารพัดวิธีในการกำราบเธอให้เข็ดหลาบ
"ถึงบ้านเมื่อไหร่เงินจะถูกโอนเข้าบัญชีของแกทันที" เควินเอ่ยทิ้งท้ายไว้กับลูกชายแล้วเดินตามภรรยาออกไปอีกคน
เพล้ง!
คามินยกเท้าขึ้นถีบโต๊ะกระจกตัวเตี้ยที่ตั้งอยู่หน้าโซฟาอย่างหงุดหงิดจนแตกละเอียดกระจัดกระจายเต็มพื้น มือหนากำหมัดแน่นอย่างข่มอารมณ์ พร้อมกับกัดฟันแน่นจนสันกรามนั้นสั่นระริกอย่างเห็นได้ชัด
"นายครับ"
"ไสหัวออกไปให้หมด!" น้ำเสียงเข้มดุดันเอ่ยขึ้นโดยไม่รอฟังว่าลูกน้องคนสนิทจะพูดอะไร ก่อนจะหันหลังเดินขึ้นห้องนอนตัวเองไปด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่น
ร่างสูงยืนมองรถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวออกไปจากรั้วบ้านจนลับสายตา แต่กับทำอะไรไม่ได้เพียงเพราะว่าคนที่ยื่นมือเข้ามาดึงเธอออกไปคือแม่ของเขา
"โธ่เว้ย!"
ตุบ! เพล้ง!
ข้าวของต่างๆ ที
