ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร พอได้ยินเขาพูดบุปผาสวรรค์กลับรู้สึกโล่งอกอย่างประหลาด ดังนั้นพอสบายใจแล้วก็ค่อยๆ ลุกขึ้นบอกเขาด้วยรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นฉันไปดูก่อนนะคะ ว่าเวลาที่น้องชายคุณอยู่กับหลานชายฉันจะเป็นอย่างไรบ้าง”
เจ้าของร่างบอบบางที่กำลังผละห่าง ทำให้ไคล์ต้องรีบร้อนพลิกเรือนกายอ้อนแอ้นลงมาใต้ร่าง ปลายนิ้วแกร่งไล้ไปตามข้างแก้มนวลก่อนจะมาลูบวนอยู่กับใบหูสะอาด
“ลืมอะไรไปหรือเปล่า”
“อะไรคะ” หญิงสาวแกล้งทำหน้าซื่อ ทั้งๆ ที่ความจริงหัวใจกำลังเต้นกระชั้นถี่ขึ้นตามลำดับ
“ก็เรื่องจูบของเรา”
ไคล์ตอบยิ้มๆ แล้วปล่อยปลายจมูกโด่งเป็นสันเคลียคลอผิวแก้มนุ่ม ริมฝีปากหยักได้รูปค่อยๆ บดเคล้าคลอเคลียปากอิ่มหวานแผ่วเบาในคราแรก ก่อนจะจูบลงมาอย่างดุดันหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาคนรับปากว่าจะตอบสนองค่อยๆ เผยอปากปล่อยให้เขาสอดแทรกปลายลิ้นเข้ามากวาดกลืนน้ำทิพย์เลิศรสอย่างค่อยเป็นค่อยไป
เรียวลิ้นอุ่นชื้นที่
