บทที่ ๗ ทะเบียนรัก(๔)

1922 คำ

ไคล์แนบร่างสูงใหญ่ซุกลงมาระหว่างกลาง ตรึงมือแสนซนขึ้นเหนือศีรษะ ปากของเขายังแนบอยู่กับปากอิ่มหวานของเธออยู่เสมอ แม้กระทั่งเวลาที่เขาดึงรั้งกางเกงชั้นในให้เคลื่อนผ่านต้นขาหายไปทางปลายเท้า เขาก็ยังใช้ลิ้นได้ยอดเยี่ยมอยู่เสมอ กระทั่งความร้อนผ่าวแนบกับโคนขาด้านในนั่นแหละถึงได้เงยหน้าขึ้นแล้วจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของเธอเนิ่นนาน “ทำไมคะ” นั่นสิ มันเกิดอะไรขึ้น ทั้งๆ ที่เธออยากให้เขาเข้ามาในตัวเธอเดี๋ยวนี้ แต่เขากลับหยุดและเอาแต่สบตาอยู่ไม่วาง “เอ่อ...เกิดอะไรขึ้นหรือคะ ทำไมถึง...” “ฉันอยากให้เรื่องระหว่างเราค่อยเป็นค่อยไป” “ตอนนี้เนี่ยนะ” บุปผาสวรรค์ห้ามตัวเองไม่ให้กลอกตาใส่เขาไม่ได้เลยจริงๆ “นี่คุณ...สติดีอยู่ใช่หรือเปล่า” “ฉันแค่อยากให้เธอสบตากับฉัน ในระหว่างที่เรากำลังทำขั้นตอนนั้นกัน” “คุณไคล์” “ฉันอยากให้เธอจดจำช่วงเวลานั้นไว้ และอยากให้รู้ว่า ร่างกายของฉันเป็นของเธอจริงๆ ไม่ใช่แค่ลมป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม