“มันก็แค่มาตรการรักษาความปลอดภัยเบื้องต้น”
“คุณไม่ใช่คนธรรมดาสินะ ฉันนึกว่าคุณก็แค่รวยล้นฟ้าจากการทำธุรกิจ แต่ดูเหมือนคุณจะเป็นพวกมาเฟียมากกว่า”
“คนพวกนั้นเป็นลูกน้องของพ่อฉัน”
“ลูกน้องพ่อของคุณ แล้วทำไมพวกเขาถึงกล้าบุกมาที่นี่”
“พ่อฉันอยากฆ่าเธอกับเด็กคนนั้น”
สิ่งที่เพิ่งได้ยินทำเอาลำคอของบุปผาสวรรค์ถึงกับแห้งผาก เธอเอาแต่มองผู้ชายที่ยืนตรงหน้าราวกับไม่เคยเห็นมาก่อน “คุณหมายความว่า...”
เวลานี้แทนที่จะตื่นตระหนก ไคล์กลับทำเพียงคลี่ยิ้มบางๆ ออกมา “ฉันเป็นศัตรูกับพ่อของตัวเองเพราะเธอ”
“เป็นแบบนี้แล้วยังยิ้มได้อีก”
“บทสรุปมันก็มีสองรูปแบบเท่านั้น ถ้าฉันแพ้เธอกับเจ้าหนูนั่นก็ตาย แต่ถ้าฉันชนะเราทุกคนจะมีชีวิตรอด”
บุปผาสวรรค์มองเขาอย่างไม่อยากเชื่อนัก “คุณพูดเหมือนมันเป็นเรื่องเล่นๆ ฉันถามจริงๆ เถอะ คุณไม่กลัวตายบ้างเลยหรือ คนที่คุณบอกว่ากำลังสู้ด้วยนั้น คือพ่อของคุณนะ”
“กลัวสิ”
ไคล์
