“อย่า...” ทันทีที่เขาผละมาจูบลำคอเล็กขาวก็เผลอทัดทานออกมา
คำกระซิบเดียวสั้นๆ ทำเอาแรงจูบที่ถาโถมเข้ามาราวกับพายุนิ่งสงบ ไคล์หยุดจูบและวางมือออกจากเจ้าของเรือนร่างนุ่มนิ่มทันที หลังจากนั้นก็ถอยห่าง เงยหน้าขึ้นสูงเพื่อระงับอารมณ์บางอย่างให้เป็นปกติ แต่ให้ตายสิครั้งนี้มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาจริงๆ เพราะการได้จูบกับนางเอกดังตรงหน้าทำให้รู้สึกเหมือนเพิ่งค้นพบประสบการณ์รูปแบบใหม่ ที่ทำเอาความสามารถในการยับยั้งชั่งใจของเขามีค่าเท่ากับศูนย์
“ได้แค่นี้สินะ” พอได้ยินแบบนั้น จู่ๆ ผิวแก้มทั้งสองข้างของบุปผาสวรรค์ก็ร้อนผ่าวขึ้น เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงได้ตัดสินใจปล่อยให้เขาจูบ แถมยังเอนเอียงไปอย่างที่เขาต้องการ ทว่ามันก็เหมือนมีอะไรบางอย่างที่ฉุดรั้งเธอให้ออกจากห้วงพิศวาส ไม่อย่างนั้นผลจากการกระทำสิ้นคิดคงเป็นอะไรที่ไม่สามารถเปลี่ยนได้อีก
หลังจากจ้องมองเขาเกือบนาทีจึงค่อยๆ ผละห่างจาก
