บทที่16
สู่ขอให้เป็นเรื่องเป็นราวNC
ช่วงตี2ของวันต่อมารณพีร์ทำหน้าที่ขับรถพาสองแม่ลูกเดินทางมาตลาดในตอนเช้ามืดใครจะไปคิดว่ารณพีร์จะชอบชีวิตความเป็นอยู่ของทุกคนที่นี่ เขาอุดหนุนพ่อค้าแม่ค้าแทบทุกร้านหวังจะได้ช่วยเหลือทุกคนจนตอนนี้รถเบนซ์ราคาหลายร้านเต็มไปด้วยข้าวของมากมายจนแทบจะขนกลับไปไม่ไหว
"ซื้อขนาดนี้แม่จะขายทันไหมเนี่ย"
"นั่นสิแม่ เดี๋ยววันนี้สายๆ ไปเยี่ยมยายเอาขนมไปฝากคุณหมอกับพยาบาลบ้างดีกว่าค่ะ"
สองแม่ลูกรีบเดินตามมาที่รถกลับถึงบ้านก็มีลูกค้าหลายสิบคนมารอซื้อของสดและของใส่บาตรทำบุญรณพีร์รีบเข้ามาช่วยขายของจนเป็นที่พูดถึงของเหล่าชาวบ้านว่าลูกเขยบ้านนี้ทั้งหล่อทั้งขยันที่สำคัญเป็นถึงลูกชายหม่อมหลวงเจ้าของธุรกิจมากมายและมีโรงแรมอยู่หลายจังหวัด
"บุญของไอ้พิมันเนอะ"
"นั่นนะสิ ไพรแกไม่ต้องไปกังวลแล้วพิมันมีผัวดีแกจะได้สบายไปด้วย"
"ก็ขอให้รักกันไปถึงฝั่งนั่นแหละมันเจอคนดีฉันก็เบา
