ตอนที่ 3
“สวัสดีครับ คุณจิราภร”
“อ๋อ สวัสดีค่ะ”
“ท่านประธานให้กระผมมาตามครับ”
“เดี๋ยวเชิญทางนี้ครับ” ลูกน้องผายมือแล้วรีบเดินตามจิราภรไปยังห้องที่จัดเตรียมไว้ หม้ายสาวสะพรั่ง เดินนวยนาดตามเข้าไปยังคฤหาสน์หรู เมื่อเห็นใบหน้าคมเธอก็เอื้อนเอ่ยวาจาทันที
“เบส น้ามีเรื่องอยากจะปรึกษา” หม้ายสาวเดินมาที่มาทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้อาร์มแชร์ดีไซน์หรูสวยนุ่มสบาย เธอเอนหลังพิงพนักที่โอบรับสรีระร่างกายเมื่อรู้สึกสบายขึ้นจึงแหงนมองไปรอบ ๆ ห้องที่ประดับโคมไฟห้อยเพดานทรงเหลี่ยมเก๋ พร้อมกับโต๊ะไม้โอ๊ตลวดลายสวยหรู มีเด็กยกเหยือกน้ำและกาแฟมาคอยบริการเธออย่างเป็นกันเอง ห้องนี้ดูสบายตาและผ่อนคลายมันเป็นการผสมผสานและจัดคู่สีให้เข้ากันอย่างลงตัว เธอรู้สึกยินดีกับลูกสาวเป็นอย่างยิ่ง ที่จะได้สามีรวยระดับมหาเศรษฐีเยี่ยงนี้ ชญานนท์ที่เดินเข้ามาเมื่อสักครู่แล้วต้องรับโทรศัพท์จึงออกไปคุยข้างนอกจนเขาคุยธุระเสร็จและกลับเข้ามาอีกครั้ง
“น้าฝ้ายมีเรื่องอะไรครับ...ขอโทษที่ผมคุยโทรศัพท์นานไปหน่อย” ชญานนท์ก้าวเข้ามาในห้องพร้อมกับกล่าวขอโทษแม่เลี้ยงที่กลายมาเป็นแม่ยายไปพร้อมกัน
“ก็เรื่อง...เอ่อ เรื่อง”
“น้าฝ้าย! ผมยินดีช่วยเหลือน้าฝ้ายทุกอย่างครับ..ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ไม่ต้องเกรงใจผมนะครับ”
“คือว่าพ่อของยัยพิมพ์ ต้องการจะบอกความจริงว่ายัยพิมพ์เป็นลูกของเขาน่ะสิ” หม้ายสาวพูดจบ คิ้วเข้มก็พลางขมวดเข้าหากันทันที
“อืม..ก็ไหนน้าฝ้ายบอกว่าพ่อของคุณพิมพ์เสียตอนไปรบที่ตีมอร์ยังไงล่ะครับ”
“ก็นั่นแหละที่ทำให้น้ากลุ้มใจอยู่ทุกวันนี้” จากนั้นหม้ายสาวก็เล่าเรื่องราวความจริงทั้งหมดให้กับมาเฟียหนุ่มฟัง
“น้าฝ้ายใจเย็น ๆ ก่อนนะครับ น้าฝ้ายไม่ต้องห่วง เรื่องนี้เดี๋ยวผมจัดการให้เองครับ”
“เบสจะจัดการยังไงเหรอ”
“วิธีการของผมก็มีอย่างเดียวครับ ถ้าเขายอมที่จะไม่พูดก็รับเงินไป แต่ถ้ายังดันปากสว่างอีก ผมก็แค่ทำให้เขาพูดไม่ได้ก็เท่านั้นเอง”
“เบส!.. แต่น้าว่า”
“ถ้าคุณน้ายังไม่อยากให้เขาตาย งั้นก็พอดีเลยครับ ผมกำลังจะพาคุณพิมพ์ไปอยู่ด้วยกันที่ฝรั่งเศสสักพักหนึ่ง เพราะผมต้องไปดูแลกาสิโนที่นั่น ส่วนเรื่องโรงแรมที่นี่ต้องฝากให้น้าฝ้ายทำหน้าที่แทนผมไปก่อน”
“เบส นี่กะจะให้ยัยพิมพ์คลอดที่เมืองนอกเลยเหรอ”
“ก็ต้องแล้วแต่คุณพิมพ์ครับ”
“น้าคงตามไปดูแลหลานไม่ได้หรอกนะ ห่วงก็แต่ยัยพลอย เพิ่งเข้าเรียนแพทย์ได้ไม่นาน ไม่รู้ปรับตัวได้หรือยัง เห็นโทรมาร้องห่มร้องไห้ทุกวัน ยัยแพทก็อีกคน รายนั้นจะเอาดีทางการเป็นนักแสดงให้ได้”
“น้องพลอยมีเรื่องอะไรเหรอครับ..น้าฝ้าย” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“ก็คงจะประเพณีรับน้องของมหาลัยนั่นแหละ” เมื่อโดนจี้ถามหม้ายสาวจึงตอบเลี่ยง ๆ