คำตอบ
1211 คำ
นักรบหัวเสียอย่างมาก เขาต้องไปดูงานที่ต่างจังหวัดหนึ่งสัปดาห์ เมื่อกลับมาแล้วพบว่า น้องเมียเนื้อหวานย้ายออกไปอยู่ข้างนอกแล้ว แรกทีเดียวเขาเข้าใจไปว่าคำหวานคงเสียใจเรื่องธามไท แต่พอเขาได้คุยกับคำรักจึงพอเดาได้ว่า คำหวานรู้สึกผิดกับพี่สาวเลยย้ายออกไปเอง
“นี่คุณมีอะไรกับยัยหวานจริงๆเหรอเนี้ย” คำรักดูจะไม่แปลกใจนัก และพอเดาอาการได้หลังจากเห็นนักรบหัวเสียที่รู้ว่าน้องสาวย้ายออกไป “คุณจริงจังกับยัยหวานแน่เหรอ”
“อยู่กันมาเป็นปีน่าจะรู้ว่าผมนิสัยยังไง”
“เอาดุ” คำรักหัวเราะร่วน ขนาดไม่ชอบกันเขายังเอาเธอจนครางเสียบแหบ “ว่าแต่คุณจะไม่เอาเรื่องฉันจริงๆนะ”
“ถ้าคุณหย่าดีๆ ผมก็ยกหนี้และแถมเงินให้นิดหน่อย” นักรบยิ้มเหี้ยมที่มุมปาก “เราก็เล่นสนุกกันมาพอแล้ว คุณทำให้ผมรักคุณไม่ได้ แถมคุณยังไม่เลิกนิสัยเดิมๆ ถ้าไม่เซ็นใบหย่าดีๆ ผมก็มีหลักฐานฟ้องหย่าและยังเรียกค่าเสียหายที่คุณทำไว้ได้อีก”
คำรักติดพนันออนไลน์อย่างหนัก และไม่คิดว่านักรบจะรู้ขนาดเก็บหลักฐานไว้ละเอียดยิบ เขาคงโกรธที่เธอหวังจับเขาเพื่อสูบเงิน เห็นเขายอมรับเธอเป็นภรรยาแต่เอาเข้าจริง เขาก็ร้ายไม่ต่างจากเสือ ยอมจดทะเบียนสมรสเพียงเพื่อเก็บหลักฐานทุกอย่างเอามาเล่นงานเธอ
“คุณเคยรักฉันบ้างไหม?” จู่ๆ คำรักก็ถาม แล้วก็ยิ้มเศร้าออกมา “ไม่เคยเลยสินะ”
“ก็เคยคิดว่าจะลองรักดู แต่เรื่องพนันออนไลน์ผมรับไม่ไหวจริงๆ คุณหมดไปกี่แสนแล้ว ยังหยุดไม่ได้ ต้องหมดเท่าไหร่ถึงจะหยุดได้”
“คุณไม่ลองให้โอกาสฉันสักครั้งล่ะคะ”
“ผมให้ทั้งเวลาและโอกาสกับคุณแล้ว แต่คุณไม่เคยคว้ามันไว้เลย ทุกวันนี้หนี้สินคุณรุงรังไปหมดแล้ว ต่อให้ไม่ใช่ผม คนอื่นก็ทนไม่ได้ หรือไม่ก็ต้องเป็นพวกศีลเสมอกันถึงจะอยู่กับคุณได้”
“ถ้าฉันเซ็นใบหย่า คุณจะปิดหนี้ให้ฉันใช่ไหม”
“อืม แค่ก้อนเดียว อย่างอื่นผมไม่ช่วยแล้ว”
คำรักพยักหน้ารับ อย่างน้อยเธอก็รอดจากเจ้าหนี้ที่ทวงตามเงินเธอทุกเช้าเย็น และไม่เสี่ยงกับการถูกฟ้องหย่าซึ่งอาจไม่ได้อะไรกลับมาเลย
“คุณชอบยัยหวานจริงๆเหรอ”
“ถามบ่อยจัง”
“ถึงฉันจะทำตัวไม่ดีกับน้อง แต่คำหวานก็เป็นน้องฉัน”
“งั้นคุณควรสบายใจที่ผมจะดูแลคำหวานอย่างดี” เขาแค่ยิ้มบางๆ
“ก็ได้ค่ะ เรานัดวันไปเซ็นใบหย่ากัน” เธอยิ้มเศร้าแล้วเดินไปหยิบกระดาษโน้ตมาเขียนที่อยู่ของคำหวานส่งให้นักรบ “ที่อยู่ของยัยหวานค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
นักรบใช้เวลาสามวันจัดการหย่ากับคำรักได้สำเร็จรวมทั้งให้ทนายทำหนังสือสัญญาไว้เป็นหลักฐานที่เขาใช้หนี้ให้เธอ เขาให้เวลาคำรักจัดการเรื่องที่อยู่ใหม่ ส่วนตัวเองวิ่งวุ่นเรื่องงาน กว่าจะมีเวลามาดักรออดีตน้องเมียที่หน้ามหาวิทยาลัยก็ผ่านไปสองสัปดาห์แล้ว
เสียงแตรรถทำให้คำหวานสะดุ้ง เธอหันไปมองเห็นรถของนักรบแล้วตัวแข็งทื่อไปทันที กระจกรถเลื่อนลงแล้วเขาก็โน้มตัวข้ามเบาะฝั่งคนนั่งมาเรียกเธอ
“หวาน”
“พี่เขย...”
“ขึ้นรถ”
คำหวานกอดหนังสือในอ้อมอกอย่างลังเล
“ถ้าไม่ขึ้นรถมาดีๆ พี่ลงไปอุ้มขึ้นมานะ”
“ค่ะๆ” เพราะรู้ว่าเขาเป็นคนพูดจริงทำจริง คำหวานรีบเปิดประตูรถก้าวขึ้นไปนั่งข้างเขา นักรบออกรถไปพ้นหน้ามหาวิทยาลัยแล้ว คำหวานก็เอ่ยถาม “พี่รบจะพาหวานไปไหนคะ”
“ไปเก็บเสื้อผ้า”
“เก็บเสื้อผ้าอะไรคะ” เธอทำหน้างุนงง ไม่เข้าใจที่เขาพูด
“กลับบ้าน” เขาปรายตามองเธอเล็กน้อย
“หวานไม่กลับ” เธอส่ายหน้าไปมา
“พี่หย่ากับคำรักแล้วนะ” เขาพูดเพื่อเธอไม่รู้
“อะไรนะคะ” คำหวานตกใจ “เพราะหวานใช่ไหม”
“ไม่ใช่เพราะหวานหรอก พี่สาวเธอติดพนันออนไลน์หนักมาก พี่ให้โอกาสแล้วแต่ยังไม่เลิกเล่น หนี้สินรุงรังหลายแสน ยังไงก็ไปต่อไม่ไหวอยู่ดี” เขาเลี่ยงที่จะไม่พูดเรื่องสัญญาระหว่างเขากับคำรัก
“หวานไม่เคยรู้เลย”
“อย่างเธอรู้อะไรบ้าง” เขาหัวเราะในลำคอ “กลับไปอยู่บ้านกับฉัน”
“ไม่เอาค่ะ หวานไม่ไป”
เธอยังส่ายหน้าไปมา แต่พูดยังไม่ทันจบประโยคดี คำหวานก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อเขาหักพวงมาลัยรถเข้าจอดข้างทางกระทันหัน ใบหน้าหล่อเหลายื่นหน้ามาใกล้ ทำให้คำหวานเผลอขยับตัวถอยหนีไปชิดประตูรถ นักรบหงุดหงิดจึงยื่นมือไปรั้งท้ายทอยของหญิงสาวเข้ามาใกล้แล้วประกบริมฝีปากจูบหนักหน่วงจนคำหวานแทบขาดอากาศหายใจ
“พะ..พี่เขย” เธอเรียกเขาหลังจากอีกฝ่ายจูบจนพอใจ
“ฉันไม่ใช่พี่เขยเธอแล้วนะคำหวาน” เขาแลบลิ้นเลียริมฝีปากสีชมพูอย่างยั่วเย้า “พี่จะเป็นผัวเธอ”
“แต่หวานยังเรียนไม่จบเลยนะคะ”
“พี่ไม่ได้ห้ามไม่ให้เรียนต่อเสียหน่อย แค่ให้กลับมาอยู่บ้านเดียวกัน เรื่องค่าเทอมค่ากินอยู่ของหวานพี่รับผิดชอบเอง พี่คุยกับพ่อแม่หวานแล้ว ท่านก็ไม่ว่าอะไร”
“คะ?” อะไรมันจะรวดเร็วขนาดนี้ เธอก็เข้าใจอยู่หรอกว่าพ่อกับแม่ไม่ค่อยมีเงิน อันที่จริงไม่สนับสนุนให้เธอเรียนต่อด้วยซ้ำ แต่เธอกู้ยืมเรียนและตั้งใจจะหางานพิเศษทำอยู่แล้ว แต่พ่อแม่ส่งมาอยู่กับพี่คำรักเสียก่อน
“หรือเธอไม่ชอบพี่?” เขาถามเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “ผู้ชายดีๆ อย่างพี่ไม่ได้หาได้ง่ายๆนะ”
เห็นความมั่นหน้า มั่นอกมั่นใจของเขาแล้ว คำหวานก็หลุดหัวเราะออกมา
“คำตอบ?”
หญิงสาวยิ้มเขินแล้วพยักหน้ารับช้าๆ แต่ไม่กล้าสบตาเขา ทำให้นักรบเชยปลายคางเธอขึ้นเพื่อสบตา
“พี่อยากได้ยิน”
หญิงสาวเลียริมฝีปากแล้วพูดออกมา “หวานรักพี่รบค่ะ”
ริมฝีปากอุ่นทาบทับอีกครั้ง คราวนี้จูบหวานล้ำจนหญิงสาวอ่อนระทวย มือไม้เปะปะไปหน้าขาของเขาอย่างไม่ตั้งใจ นักรบตะครุบมือเธอไว้ก่อนทำให้คำหวานได้สติ เธอผละจากริมฝีปากเขาด้วยใบหน้าแดงจัด
“กลับบ้านก่อน พี่จัดเต็มให้ถึงใจเลย”
ใบหน้าสวยแดงจัด เธอได้แต่ก้มหน้าลงไม่กล้าหันไปมองเขาอีก หัวใจยังเต้นรัวอยู่เลย นักรบหัวเราะพอใจแล้วพารถเคลื่อนออกไป ต้องใช้เวลาเก็บของเท่าไหร่นะ เขาแทบอดใจกินเนื้อหวานของอดีตน้องเมียไม่ได้แล้ว!
- ผู้เขียน
