ยัยเวอร์จิ้นนี้ไม่รู้เรื่องเลย
1120 คำ
กฤติกาเห็นเขานิ่งงันไป คราวนี้ทั้งอายทั้งกลัว ไม่กล้าสู้หน้าเขาอีก เธอรีบร้อนลนลานลุกขึ้นจากโซฟา ยังไงก็ยังไม่หน้าหนาพอจะทนอยู่อย่างนี้ต่อไปได้ ทว่าเพียงก้าวได้สองก้าวแขกก็ถูกฉุดไว้ก่อน หญิงสาวเสียหลักนั่งลงบนตักแกร่งของบอสหนุ่ม
“คุณไรอัน”
“ให้ตายสิ” เขาสบถ รู้สึกว่าเขาจะพูดประโยคนี้บ่อยเกินไปแล้ว
“เรื่องที่คุณต้องขอโทษผมคือที่คุณโกหกเรื่องวันเกิดแล้วหนีกลับออกไปโดยไม่บอกผม รวมทั้งไม่ได้บอกชื่อของคุณทำให้ผมต้องวุ่นวายตามหาคุณอยู่ตั้งหลายวัน”
“บอสตามหาฉันเหรอคะ” เธอกะพริบตาปริบๆอย่างงุนงง ลืมไปว่าตอนนี้เธอนั่งอยู่บนตักของเขา “ทำไมต้องตามหาฉัน”
“ก็เรื่องคืนนั้นมันยังไม่จบ นั้นมันแค่เริ่มต้น ผมเป็นคนไม่ชอบทำอะไรค้างคาเลยต้องตามหาคุณมาทำเรื่องในคืนนั้นให้จบ”
“ยัง...ยังไม่จบ?” เธอเอียงคอมองเขาอย่างสงสัย ถึงเธอจะมือใหม่เรื่องบนเตียงแต่ก็จำได้ว่าเขาก็ ‘เสร็จ’ ตามเธอไปเหมือนกันนี่นะ “ยัง...ยังมีต่ออีกหรือคะ?”
“อืม” เขารับคำแล้วกลั้นยิ้ม ยัยเวอร์จิ้นนี้ไม่รู้เรื่องเลย ถ้าเขาไม่สอนเห็นทีคงจะเข้าใจผิดไปแน่ๆ
“ต้อง...ต้องทำ...ทำอะไรคะ” ก็เท่าที่เคยดูคลิปโป๊ หรือหนังAV มันก็...ก็ไม่มีอะไรแล้วนี่ กฤติกาพยายามเค้นสมองคิดว่าตัวเองพลาดเรื่องอะไรไป
ไรอันไม่ปล่อยให้หญิงสาวคิดไปคนเดียวนานนัก เขาจับปลายคางของเธอไว้แล้วประกบริมฝีปากขบเม้มกลีบปากสีหวานบังคับให้เธอเปิดปากเพื่อแทรกเรียวลิ้นไปหยอกล้อกับลิ้นน้อยๆ ของเธอ หญิงสาวเบิกตากว้างไม่คิดว่าบอสหนุ่มจะจูบเธอ มือข้างหนึ่งของเขาเกี่ยวยางรัดผมของเธอออก ปล่อยเส้นผมยาวสยายลงเต็มแผ่นหลัง และเมื่อเธอจูบตอบแบบกล้าๆกลัวๆ เขาก็เลื่อนมือลงปลดกระดุมเสื้อของเธอออก ลูบไล้ผิวกายเนียนนุ่ม เกาะกุมทรวงอกที่อยู่ใต้ชุดชั้นในลูกไม้สีพีช เสียงครางเบาๆ ผ่านลำคอของหญิงสาว มือไม้เลื่อนมาเปะปะบนแผงอกอย่างไม่รู้ตัว เขาถอนจูบมองใบหน้าแดงเรื่อ มือเล็กชะงักแล้วรีบชักกลับ แต่เขาคว้าไว้ก่อน
“อยากสัมผัสผมเหรอ” เขายิ้มยั่วแล้วจับมือเธอวางบนหน้าอกของเขา
“ได้...ได้ไหมคะ” เธอถามอย่างขลาดกลัว
แทนคำตอบ เขาปล่อยมือเธอแล้วปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแล้วถอดออก เผยแผงอกกำยำและกล้ามท้องเป็นมัดสวย เธอยื่นมือวางบนแผ่นอกตรงตำแหน่งหัวใจรับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนใต้ฝ่ามือ แล้วเงยหน้าสบตากับดวงตาสีน้ำตาลสวยที่เวลาราวกับมีลูกไฟโหมไหม้อยู่ในนั้น
สิ่งที่เธอต้องการสัมผัสคือหัวใจของเขาง
เสียงครางต่ำในลำคอทำให้มือนุ่มชะงักไป เขายื่นหน้าไปจูบปากเธออีกครั้ง ความเป็นชายอัดแน่นดุนดันตุงเป้ากางเกง เขาอุ้มหญิงสาวขึ้นอย่างง่ายดายพาเธอไปที่เตียงนอนขนาดคิงส์ไซด์ เธอยกสะโพกขึ้นเพื่อให้เขาถอดกระโปรงออกไปพ้นเรียวขา ลมหายใจถี่กระชั้นขึ้นอีกครั้ง ริมฝีปากของบอสหนุ่มผละจากกลีบปากสาวแล้วพรมจูบลำคอจนเกิดรอยแดง ร่างเล็กกระสับกระส่ายไปมาด้วยความต้องการที่เอ่อล้น ไรอันปลดตะขอชุดชั้นในของเธอออกด้วยมือข้างเดียว แล้วอ้าปากครอบครองยอดอกที่ชูชันท้าทายสายตา เขากดริมฝีปากลงบนผิว
อ่อนนุ่มและหอมกรุ่น
“อึก...คุณไรอัน...”
กฤติกาครางกระเส่าเมื่อยอดอกถูกเขาดูดกลืนด้วยริมฝีปากหยักสวย เขาดูดแรงขึ้นสลับกับใช้ลิ้นตวัดไล้เลียที่ปลายยอดจนเปียกชุ่ม รวมทั้งด้านล่างของเธอก็เปียกเช่นกัน นิ้วกร้านแตะจุดที่เปียกชื้นแล้วเกี่ยวกางเกงชั้นลงไปพ้นทาง เวลานี้ร่างกายของเธอเปลือยเปล่าไม่เหลือสิ่งใดปกปิด ใบหน้าหวานแดงจัด และทันทีที่นิ้วเรียวยาวแทรกเข้าไปในร่องรัก เธอสาวก็ร้องครางดังขึ้นกว่าเดิม
“อ๊า...” กฤติกาตัวสั่นเพราะถูกกระตุ้นความเสียว เขาขยับนิ้วเน้นๆเป็นจังหวะพร้อมทั้งปากที่ยังดูดดึงยอดอกอยู่ เธอแอ่นอกขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
ในห้องเปิดแอร์เย็นฉ่ำ แต่ไรอันกลับมีเหงื่อผุดขึ้น เขากัดฟันพยายามข่มใจไม่ให้คราวนี้เร่งเร้าเธอเร็วเกินไป ให้หญิงสาวได้สัมผัสความสุขท่วมท้นจนดิ้นพล่าน เขาส่งนิ้วเพิ่มเข้าไปอีกสองนิ้ว
“คุณไรอัน” หญิงสาวได้แต่ครางเรียกชื่อเขา แปลกใจที่เขายังไม่เอาแก่นกายใส่มาในตัวเธอเหมือนคราวก่อน แต่การทำแบบนี้ก็ทำให้เธอเสียวซ่านจนแทบคลั่ง ยกสะโพกขึ้นรับจังหวะเร่งเร้าของนิ้วร้ายกาจนั้น เขาขยับนิ้วเข้าออกถี่ๆ ได้ยินเสียงแจ๊ะๆ จากส่วนนั้นของหญิงสาว กฤติกาเริ่มเกร็งขาด้วยความรู้สึกปั่นป่วนช่องท้อง
“อย่าเกร็ง” เขากระซิบเสียงพร่า “ปล่อยตัวไปตามอารมณ์ อยากร้องดังแค่ไหนก็ร้อง อยากกัดอยากข่วนผมตรงไหนก็ได้”
ไรอันออกแรงยิ่งกว่าเดิม เธอดิ้นพล่านและครวญครางจนในที่สุดก็หวีดร้องออกมาพร้อมกับร่องรักที่ตอดรัดนิ้วมือของเขาทำให้รู้ว่าเธอ ‘เสร็จ’ คานิ้วของเขาแล้ว เขาถอนนิ้วที่เปื้อนคาวรักแล้วส่งเข้าปากที่เผยออยู่ให้เธอได้ชิมน้ำรักของตัวเอง แต่การดูดนิ้วของเธอทำให้เขาต้องครางเสียงต่ำ ยัยเวอร์จิ้นของเขาจะทำให้เขาคลั่งตายอยู่แล้ว ไรอันผละจากร่างเนียมนุ่ม แล้วถอดกางเกงของตนออกรวมทั้งกางเกงชั้นใน ลำเอ็นที่อัดแน่นมานานผงาดตั้งโด่ กฤติกาผงกศีรษะขึ้นมองแล้วขมวดคิ้ว เธอรู้ว่าแก่นกายของเขาทั้งยาวและใหญ่ แต่คืนนั้นเขินอายเกินไปจนไม่กล้ามอง พอวันนี้ได้เห็นเต็มตาก็เกิดกลัวขึ้นมา
“อย่ากลัว” เขาพูดอย่างเดาสายตาของเธอได้แล้วขยับตัวไปใกล้ จับลำเอ็นเขี่ยกลีบดอกไม้สาวที่เปียกชุ่มนั้นให้เปิดทางออกอีกครั้ง “ผมจะทำให้คุณมีความสุข”
- ผู้เขียน
