รถเก๋งยุโรปสีน้ำเงินเข้มจอดหน้าร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่ง หญิงสาวลงจากรถ โน้มตัวโบกมือลาคนที่นั่งอยู่เบาะหลังแล้วถอยขึ้นมายืนบนฟุตบาธ รอส่งรถนั้นไปสุดสายตาแล้วจึงเดินเข้าไปในร้าน พนักงานที่กำลังทำความสะอาดอยู่ยกมือไหว้ที่เห็นเจ้าของร้านเข้ามา แพรวายกมือรับไหว้ บางคนอายุมากกว่าเธอด้วยซ้ำ เธอจึงไม่อยากทำตัวเสียมารยาทนัก
“คุณแพรจะรับกาแฟร้อนเลยไหมคะ” พนักงานคนหนึ่งเอ่ยถาม
“จ๊ะ วันนี้ขอลาเต้นะจ๊ะ”
“ได้ค่ะ”
แพรวาเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน เปิดคอมพิวเตอร์แล้วเตรียมทำงาน แต่ละวันจะเธอตรวจดูเอกสารรายการที่ต้องซื้อของ รายรับ-รายจ่ายต่างๆ ความจริงตอนแรกที่ตรัยภูมิพาเธอมาดูร้านนี้ เธอยังแอบคิดว่าเขาคงหาอะไรให้เธอทำ ดีกว่าอยู่บ้านเฉยๆหรือไปทำงานเป็นลูกจ้างคนอื่น และแน่นอนว่าเขาไม่ให้เธอไปทำงานที่บริษัทของเขาแน่ ต่อให้ตำแหน่งต่ำต้อยยังไงก็ตาม เพราะไม่ต้องการเป็นเป้าสายตาว่าประธานบริษัทพันล้านมีเมียเด็กรุ
