"พวกคุณอยากจะกลับเลยไหม?"
ริมฝีปากสวยได้รูปพูดเสียงแผ่ว ให้ชายหนุ่มตรงหน้าได้ยินเพียงแค่สองคนเท่านั้น เพราะถ้าแม่ของเธอรู้ว่าพวกเขาเข้ามาในห้อง แล้ว [เกือบ] รุมสกรัมลูกสาวคงจะเป็นเรื่องใหญ่
แล้วเรื่องใหญ่ที่ว่าก็คือ จับลูกสาวแต่งงานค่า
ไม่ได้ต่อว่าผู้ชายนะ แม่จะยัดเยียดเธอให้พวกเขาด้วยซ้ำ ซึ่งเธอไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นเลย อย่างน้อยถ้าจะต้องไปเป็นเมียของใครสักคน หรือสองคน ก็ขอศึกษาดูใจกันสักระยะ ถ้ามันคลิกกัน เธอก็โอเค
"เดี๋ยวค่อยกลับ" พระรามตอบ ก่อนจะลุกขึ้นไปใส่กางเกงแบบหมดอารมณ์สานต่อ ไม่ใช่เพราะว่าเธอทำให้พวกเขาหงุดหงิด แต่เป็นเพราะเสียงแม่ต่างหาก
"แกะให้ที" คนใต้อาณัติยื้นมือไปที่พระเพลิง ให้เขาช่วยแกะสายเข็มขัดหนังออกจากข้อมือของเธอ
"ก๊อกๆๆ นอนตายหรือไง!?" เเม่ตะโกนเรียกซ้ำเป็นครั้งที่ล้านเเปด ใบพายจึงรีบลุกไปใส่กางเกงซับ [เธออยู่บ้านไม่ใส่กางเกงใน บราเซียก็ไม่ใส่ เพราะมันอึดอั
