บทที่ 23 : ไม่ไหวแล้วพี่คม [NC]

1561 คำ

จ๊วบ แผล่บ จ๊วบ~ คนใต้ร่างดูดยอดหวานอย่างละเมียดละไมเหมือนเด็กทารก ใบหน้าหล่อคมหลับตาพริ้มพลางตวัดเลียยอดสลับกัน ทำเอาเธอฟินจนน้ำใคร่สวาทเปียกแฉะเต็มกางเกงใน หลังจากที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแสนนาน "พะ พายไม่ไหวแล้วพี่คม" เสียงกระเส่าเร่งเร้า ก่อนที่เธอจะดึงจุกสีสวยออกจากปาก แล้วคลานลงไปถอดกางกางยีนให้ท่อนเอ็นไซซ์มาตรฐานชายไทยโผล่พรวดขึ้นมา "ใจเย็นก่อนสิพาย" ผ้าห่มถูกดึงมาปิดความเป็นชายให้พ้นจากสายตาหื่นกามของคนตัวเล็ก ถึงความใหญ่ยาวของพี่คมดาบจะสู้ไซซ์ฝรั่งไม่ได้ แต่เธอคิดว่าพี่เขาร้ายเงียบแน่นอน เผลอ ๆ แอบซ่อนลีลาเอาไว้ด้วย "ขออมหน่อยสิ" "พะ พาย พี่เขินนะ" "งั้นพี่อยู่นิ่ง ๆ เดี๋ยวพายจัดการเอง" "ไม่เอา พี่แค่เขินไม่ได้แปลว่าอยู่นิ่งๆ" "พูดอย่างงี้อย่าบอกนะว่า..." "เดี๋ยวพี่ทำเอง" พูดจบพี่คมดาบก็พลิกตัวเธอลงไปนอนถ่างขา ก่อนที่เขาจะคลานลงไปข้างล่าง แล้วแหวกกางเกงในตัวจิ๋วเพื่อชิมร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม