บทที่ 30 : จูบหน่อยได้ไหม [NC]

1552 คำ

ซู๊ดด~ ใบพายยกซดมาม่าในกระป๋อง ก่อนจะหยิบน้ำมาดื่มแก้เผ็ดแล้วเดินกลับไปนั่งที่เตียง เธอทำเหมือนตัวเองอยู่ในห้องนี้เพียงคนเดียว โดยที่ไม่คิดจะปริปากคุยกับพวกเขา สั่งให้ทำอะไรก็ไม่ทำ จะอยู่จนกว่าขาดยาเองได้ หลังจากนั้นก็ลาลับ ไม่ต้องมารู้จักกันอีกเลย ซึ่ง...การจากลาครั้งในมันไม่เหมือนครั้งแรก ยิ่งได้สติ เธอยิ่งมีเวลาคิด มีเวลาสังเกตพฤติกรรมของสองหนุ่ม พวกเขาแตกต่างจากเมื่อก่อนตรงที่ดูเทกแคร์ ไม่ใช่เทกแคร์ในเรื่องเงินเพียงอย่างเดียว แต่ทั้งสองจะทำทุกอย่างตามที่เธอต้องการ อาจจะเป็นเพราะรู้สึกผิด เพิ่งคิดได้ว่าตัวเองทำเลวกับเธอเอาไว้ ถึงได้ทำตัวดีเพื่อขอโอกาส แต่อยากจะบอกเอาไว้ตรงนี้เลยว่า... เปอร์เซ็นต์ความเป็นได้แทบจะกลายเป็นศูนย์ เธอไม่สามารถจะดึงความรู้สึกที่เคยมีให้พวกเขากลับคืนมาได้ ที่หลงเหลืออยู่ในตอนนี้มีเพียงความโกรธแค้น ใครที่คิดว่าเธอจะเป็นแม่พระ ขอให้หยุดพักไปก่อน ช่วงเวลา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม