บทที่23 ความจริง

4242 คำ

หนึ่งสัปดาห์ต่อมา   ณ รีสอร์ทริมทะเลน้ำกำลังลากกระเป๋าตามหลังรสรุ่นพี่ที่ร่วมงานตรงไปยังห้องพัก โดยมีภูมิกับปรางเดินควงแขนกันเดินตามหลังมาติดๆ เพราะโซนห้องพักอยู่ติดกัน ภูมิเห็นน้ำลากกระเป๋าเข้าไปในห้องรสก็เกิดอาการไม่พอใจขึ้นมา เพราะเขาบอกเธอก่อนหน้านั้นแล้ว ว่าให้เธอพักอยู่ห้องเดียวกันกับเขา ส่วนปรางนั้นเขาให้คนจองให้เธออยู่อีกห้องหนึ่ง   "ภูมิเป็นอะไรหรือเปล่าคะ" ปรางเอ่ยถามขึ้น   "เปล่า คุณเอากระเป๋าไปเก็บเถอะ"   "ค่ะ"   คล้อยหลังปรางเดินออกไปภูมิจึงเดินไปหยุดตรงหน้าประตูห้องที่น้ำพึ่งจะหายเข้าไปพร้อมกับเคาะประตูเสียงดัง คนที่อยู่ภายในห้องจึงรีบเดินออกมาเปิดให้ทันที   "คุณภูมิมีอะไรหรือเปล่าคะ" รสเอ่ยถามขึ้น   "คุณออกไปก่อน ผมมีเรื่องจะคุยกับเลขาของผมเป็นการส่วนตัวสักหน่อย"   "ค่ะ" รสรับคำพร้อมกับหันหน้าไปทางน้ำที่อยู่ในห้อง   "พี่รสอยู่นี่แหละค่ะ ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม