บทที่11 จำใจ

3286 คำ

น้ำได้แต่นั่งนิ่งมองตามหลังร่างหนาด้วยความสมเพชตัวเอง ตอนนี้เธอมีสภาพอะไรไม่ต่างกับผู้หญิงขายตัวเลย เอาร่างกายเข้าแลกกับความลับที่ไม่อยากให้ใครรู้ เธอหวังว่าภูมิจะเก็บความลับระหว่างเธอกับเขานี้ไว้เป็นอย่างดี ถึงมันจะเป็นความลับที่ทำให้ภูมิได้เปรียบเธอไปเสียทุกอย่างก็เถอะ เธอจะทำจนกว่าภูมิจะพอใจแล้วปล่อยเธอเป็นอิสระในเร็ววัน น้ำมุ่งหวังอยู่ในใจ   คล้อยหลังร่างหนาออกจากห้องไปน้ำก็ตรงเข้าในห้องน้ำเพื่อชำระล้างคราบคาวจนหมดพร้อมกับแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อย เธอกำลังจะเอาเสื้อผ้าลงเครื่องซักผ้าอยู่ๆโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เธอจึงรีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพอเห็นว่าใครโทรมาก็รีบรับสายทันที   "ฮัลโหลค่ะ พี่ภพ"   "น้ำเป็นยังไงบ้าง หายดีแล้วใช่ไหม"   "ค่ะ น้ำหายดีแล้ว พี่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ"   "น้ำจะบอกพี่ได้หรือยัง ว่าคืนนั้นน้ำออกไปจากผับกับใครกันแน่"   "ก็อย่างที่น้ำบอกพี่ไปนั้นแหละค่ะ ว่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม