บทที่6 สมดั่งใจหวัง
2859 คำ
ณ ดาดฟ้าสูงบนโรงแรมหรูใจกลางเมืองเข็มกับคริสกำลังนั่งทานดินเนอร์ด้วยกันสองต่อสองท่ามกลางบรรยากาศโรแมนติกและเสียงดนตรีบรรเลงสด พร้อมกับรสชาติสเต็กเนื้อที่กลมกล่อมไร้ที่ติเพราะปรุงด้วยฝีมือเซฟชื่อดัง คริสค่อยๆ จิบไวน์ไปเรื่อยๆ พร้อมกับมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาหวานฉ่ำ เขาหวังว่าความพยายามของเขาจะเป็นผลให้เธอใจอ่อนให้เขาสักที
ร่างบางในชุดเดรสสั้นสายเดี่ยวสีแดงเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มที่เอาแต่จ้องมองเธอไม่วางตา จนทำเธอประหม่าทำตัวไม่ถูก โดยเฉพาะสายตาคมกริบที่จ้องมาว่าต้องการเธออย่างเปิดเผย เธอจึงจ้องมองใบหน้าอันหล่อเหลาราวกับรูปปั้นกลับไม่ยอมแพ้เช่นกัน
"ผมมีเวลานั่งจ้องตากับคุณทั้งคืนเลยรู้ไหม" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
"ฉันรู้ค่ะ" เข็มก้มหน้าลงอมยิ้ม
"ว่าแต่ตกลงเราเป็นแฟนกันแล้วหรือยัง นี่ก็สองเดือนแล้วนะ คุณยังไม่ให้คำตอบอะไรผมเลย"
"ทำไมคะ ท้อแล้วเหรอ"
"เปล่า แค่อยากจะได้รางวัลเล็กๆน้อยๆ บ้างก็เท่านั้นเอง"
"รางวัลอะไรเหรอคะ"
"ก็ไม่รู้สิ แล้วแต่คุณจะอยากให้ก็แล้วกัน"
"ฉันขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหมคะ"
"ได้สิ"
"ถ้าเกิดคุณมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว คุณยังจะควงผู้หญิงคนอื่นอีกไหมคะ"
"ถ้าเป็นคุณผมไม่มีทางควงใครอีกเด็ดขาด คุณจะเชื่อผมไหมล่ะ คุณก็เห็นว่าผมเลิกทำแบบนั้นไปตั้งนานแล้ว"
"แค่สองเดือนเนี่ยนะนานแล้ว" เข็มส่ายหน้าเบาๆ
"แต่สิ่งที่ผมทำไป ผมทำเพื่อคุณเลยนะ"
"อย่ามาปากหวานหน่อยเลยค่ะ"
"ผมพูดจริงๆ อยู่ที่คุณนั้นแหละจะใจอ่อนให้ผมเมื่อไหร่"
"ขอคิดดูก่อนก็แล้วกันค่ะ"
"เฮ้อ....เริ่มใจเสียแล้วสิ เสียฟอร์มด้วย" คริสถอนหายใจแรงๆ
"ฉันมีอะไรดีเหรอคะ คุณถึงได้สนใจในตัวฉันมากขนาดนี้"
"คุณไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆเลย ผมเลยชอบมันท้าทายดี"
"ในเมื่อคุณชอบ งั้นก็ตามจีบฉันสักหนึ่งปีเป็นไงคะ"
"ได้สิ แต่คุณจะเป็นโสดไปอีกหนึ่งปี เสียดายเวลาเปล่าๆ เอาเวลามาอยู่ใกล้ๆ ผมจะดีกว่ามันยังจะมีประโยชน์กว่าปล่อยเวลาผ่านไปเสียเปล่า" คริสยิ้มมุมปาก
"มันก็จริงของคุณนะคะ ฉันจะเก็บไปคิดก็แล้วกันค่ะ"
"คืนนี้อยู่กับผมทั้งคืนได้ไหม" คริสพูดออกไปตรงๆ
"เอ่อ...ฉันว่ามันเร็วเกินไปค่ะ"
"เฮ้อ..." คริสถอนหายใจยาวๆอีกครั้ง เขารู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่ทำให้ผู้หญิงตรงหน้าไว้ใจ
"คุณดูหงุดหงิดนะคะ"
"เปล่า ช่างผมเถอะ"
หลังทานดินเนอร์เสร็จคริสก็พาเข็มตรงไปที่รถคันหรูพร้อมกับเปิดประตูให้หญิงสาวขึ้นไปนั่ง จากนั้นเขาก็เดินอ้อมไปนั่งลงด้านคนขับและไม่ลืมที่จะเอื้อมไปคาดเข็มขัดให้หญิงสาวข้างๆ ด้วยตัวเอง พอคริสคาดเข็มขัดให้เข็มเสร็จแทนที่จะถอยไปนั่งขับรถแต่เขากลับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าเนียน ทั้งคู่มองสบตากันด้วยความรู้สึกหลากหลาย เพราะทั้งสองคนยังไม่มีสถานะใดๆให้กันเลยกันเลยนอกเสียจากคนรู้จักกันเท่านั้น
ริมฝีปากหนาค่อยๆ ยื่นเข้าไปหาริมฝีปากบางช้าๆ จนใกล้เพียงลมหายใจ ร่างบางได้แต่นั่งนิ่งด้วยความสับสนเธอไม่รู้ว่าถ้าหากเธอยอมมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับชายหนุ่มแล้ว คริสจะเลิกนิสัยเจ้าชู้แล้วมาคบกับเธอแค่เพียงคนเดียวไหม เข็มสับสนอยู่ในใจ ระหว่างที่เธอกำลังคิดสับสนในใจอยู่ริมฝีปากหนาก็ลงมาประกบริมฝีปากบางเสียก่อนแล้ว
"อื้อ....คุณอย่า" เปล่งเสียงได้แค่นั้นเพราะชายหนุ่มยกมือหนาขึ้นจับใบหน้าเรียวไม่ให้ขยับหนีพร้อมกับใช้ริมฝีปากหนาดูดริมฝีปากบางอย่างดูดดื่มหิวกระหาย ไม่นานร่างบางก็เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้อย่างเผลอไผล พอชายหนุ่มเห็นร่างบางยอมจำนนแต่โดยดี เขาจึงใช้มือหนาลูบไล้ไปตรงหน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้างทั้งที่ริมฝีปากหนายังคงประกบจูบทำหน้าที่เล้าโลมหญิงสาวอยู่
ด้วยแรงบีบเคล้นที่มือหนาลงน้ำหนักตรงหน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้างของเธอมากเกินไป จึงทำให้เธอเจ็บหลุดจากภวังค์รีบผลักร่างหนาออกห่างจากตัวทันที ชายหนุ่มตกใจชะงักไปชั่วครู่พร้อมกับมองใบหน้าเนียนด้วยความไม่เข้าใจ
"ทำไม" เสียงทุ้มถามขึ้น
"เอ่อ...คือฉันตกใจค่ะ" เข็มพูดพลางหลบสายตาคม
"คุณกลัวอะไรกันแน่ กลัวผมเหรอ"
"ใช่ค่ะ ฉันกลัวคุณ ฉันกลัวว่าถ้าเรามีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแล้ว คุณจะไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นอีก ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากจะใช้แฟนร่วมกับใครหรอกนะคะ"
"เรื่องนั้นเอง ถ้าคุณตกลงเป็นแฟนกับผมแล้ว ทั้งตัวและหัวใจผมยกให้คุณคนเดียวเลย ให้ขนาดนี้แล้วคุณจะสนใจไหมล่ะ"
"ก็ได้ค่ะ"
"ก็ได้หมายความว่ายังไง"
"ฉันตกลงจะคบกับคุณค่ะ" ตัดสินใจบอกไปตามความรู้สึกของตัวเอง เพราะเวลาที่ผ่านมาคริสโตเฟอร์ทำให้เธอมีความสุขทุกวัน
"คุณพูดจริงๆ เหรอ" ยื่นมือหนาไปจับมือบางขึ้นมาจูบด้วยความดีใจ
"ค่ะ ฉันพูดจริงๆ " ส่งยิ้มหวานให้ชายหนุ่ม
"คืนนี้ คุณจะอยู่กับผมได้ไหม"
"ค่ะ ฉันจะอยู่กับคุณ"
"งั้นเรากลับกันเถอะ" ยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มเนียนฟอดหนึ่ง แล้วกลับไปนั่งที่ของตัวเองจากนั้นขับรถแล่นออกไปทันที
คริสพาเข็มไปยังบ้านของตัวเองที่เขาพักอยู่คนเดียวเพียงลำพังเพราะพ่อกับแม่ของเขาอยู่ต่างประเทศ ส่วนเขาก็ทำธุรกิจเกี่ยวกับฟิตเนสออกกำลังกายที่มีสาขาอยู่ทั่วประเทศและอื่นๆ ร่วมกับเพื่อนๆ เข็มกวาดสายตามองไปทั่วบ้านด้วยความตื่นเต้นปนประหม่าเล็กน้อย เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันที่ตามผู้ชายมาถึงที่บ้านแต่มาขั้นนี้แล้วเธอจะลองเปิดใจให้เขาสักครั้ง
ชายหนุ่มพาร่างบางเดินขึ้นบันไดไปยังห้องนอนที่อยู่ชั้นบน พอเข้าไปข้างในห้องนอนกว้างชายหนุ่มก็จัดการปิดประตูพร้อมกับถอดเสื้อออกทันที จนเผยให้เห็นหมัดกล้ามเป็นลอนชวนมองยิ่งนัก หญิงสาวได้แต่ยืนนิ่งมองชายหนุ่มด้วยความเขินอายเธอไม่คิดเลยว่าชายหนุ่มจะหุ่นดีมากขนาดนี้
"ผมว่าเรามานอนพักผ่อนกันบนเตียงดีกว่า"พูดพลางเดินเข้าไปช้อนอุ้มร่างบางวางลงบนเตียงนุ่ม
"คุณจะให้ฉันนอนชุดนี้เลยเหรอคะ"
"ใครบอกเดี๋ยวก็ได้เปลี่ยนเป็นชุดวันเกิดแล้ว" พูดพลางโน้มตัวลงไปขึ้นคร่อมทาบทับร่างบางข้างบน
"คุณคือฉัน"
"เราเป็นแฟนกันแล้ว อย่าปฏิเสธเลยนะ รับรองคืนนี้ผมจะทำให้คุณมีความสุขทั้งคืนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย" ยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มเนียนฟอดหนึ่ง
"ค่ะ" เข็มรับคำพร้อมกับยกมือบางขึ้นลูบไล้ไปตามเรียวแก้มสากอันหล่อเหลาเบาๆ
ริมฝีปากหนาประกบจูบริมฝีปากบางอย่างเร้าร้อนดูดดื่มหื่นกระหาย พร้อมกับใช้มือหนาเกี่ยวดึงสายเดี่ยวลงไปกองตรงเอวหญิงสาวจนเผยให้เห็นหน้าอกเต่งตึงที่ยังมีบราเชียร์ปิดบังอยู่ มือหนาจึงถอดร่นลงไปจนเผยให้เห็นเต้าอวบอิ่มทั้งสองข้าง มือหนาจึงบีบเคล้นไปมาอย่างเมามัน จากนั้นก็ผละออกห่างร่างบางเล็กน้อย เพื่อจัดการเสื้อผ้าอาภรณ์ท่อนล่างของตัวเองและของหญิงสาวที่นอนยั่วยวนอารมณ์กำหนัดอยู่
พอทั้งคู่เปลือยเปล่าริมฝีปากหนาก็เข้าจู่โจมเรือนร่างเนียนตั้งแต่ริมฝีปากอ่อนนุ่มเลื่อนลงไปเรื่อยๆ จนไปถึงตรงหน้าท้องราบแบนจูบวนๆ อยู่อย่างนั้นยิ่งสร้างความวาบหวามให้ร่างบางมากขึ้น นิ้วเรียวยาวค่อยๆ กดบดขยี้ปมกระสันเบาๆ พร้อมกับใช้ลิ้นสากสอดแยงเข้าไปในช่องรักทันทีที่ปลายเลียไล้รัวๆ ร่างบางก็เกิดอาการเกร็งเพราะความเสียวซ่านบิดส่ายสะโพกกลมกลึงไปมา
"อื้อ....อะ" ร่างบางเปล่งเสียงครางออกมาเบาๆ
ร่างหนาเห็นหญิงสาวเริ่มปล่อยน้ำหวานใสออกมาก็สอดใส่นิ้วเรียวยาวเข้าไปในช่องรักพร้อมกับขยับเข้าออกช้าๆ เพียงนิ้วเดียวก็สัมผัสได้ถึงความคับแน่นจนชายหนุ่มแปลกใจเหมือนเธอไม่เคยผ่านมือชายใดมาเลย มือหนารูดท่อนเอ็นร้อนขึ้นลงไปมา ยื่นมือจะไปหยิบคอนดอมขึ้นมาแต่สุดท้ายก็โยนมันทิ้งไว้ที่เดิม หันกลับมาสนใจเรือนร่างเนียนตรงหน้าแล้วค่อยๆสอดใส่ท่อนเอ็นร้อนอันแข็งขึงใหญ่โตเข้าไปในช่องรักอันแคบคับช้าๆ เข้าไปได้แค่ครึ่งเดียวก็ต้องหยุดมาให้ร่างบางปรับตัวกับขนาดก่อน
"ทำไมถึงได้ฟิตขนาดนี้....ซี๊ด"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
"คุณเบาๆนะ ฉันเจ็บ"
"ได้สิ...ซี๊ด ว่าแต่คุณเคยมีแฟนมาก่อนหรือเปล่า ทำไมมันถึงได้แน่นขนาดนี้หื้ม" พูดพลางพาท่อนเอ็นร้อนเคลื่อนเข้าไปในช่องรักจนสุดมิดลำ
"อื้อ....อะ...ซี๊ด แฟนน่ะเหรอ เคยมีสิแต่นานมาแล้ว"
"ไม่น่าล่ะ มันถึงได้แน่นขนาดนี้ ผมชอบมากเลยรู้ไหม" ซอยสะโพกเพิ่มจังหวะความถี่ขึ้นเร็วๆ
"อ่า....โอย คุณเบาๆหน่อย"
"โทษที ผมชินกับการเอาแรงๆอะ" ลดความถี่ลงช้าๆ ตามที่หญิงสาวต้องการ แล้วก้มลงไปประกบจูบริมฝีปากบางเพื่อปิดเสียงประท้วงใดๆจากเธออีก จากนั้นก็เร่งจังหวะท่อนเอ็นร้อนมุดเข้ามุดออกด้วยความเร้าร้อนรุนแรงขึ้น ไม่นานน้ำรักสีขาวขุ่นก็แตกกระจายเต็มช่องรัก ชายหนุ่มไม่หยุดแค่นั้นยังคงเดินหน้าบรรเลงบทรักบทต่อๆไปอีกจนกว่าจะพอใจด้วยความสุขสมใจ จนเผลอหลับไปคาอกเต่งตึงทั้งสองข้างของเรือนร่างบาง
ช่วงสายของอีกวันเข็มขยับตัวลืมตาตื่นอยู่บนเตียงกว้างที่ข้างกายว่างเปล่า คริสก็เดินเข้ามาข้างในห้องพร้อมกับถือถุงอะไรบางอย่างอยู่ในมือ
"ตื่นแล้วเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
"ค่ะ" ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง
"เอานี่ ทานซะ" ยื่นถุงในมือไปให้หญิงสาว
"อะไรเหรอคะ" เข็มทำหน้างงงวย
"ยาคุมฉุกเฉินกับแบบที่ทานทุกวัน ผมยังไม่อยากจะมีพันธะตอนนี้หรอกนะ คุณก็เหมือนกันใช่ไหม"
"ค่ะ ฉันก็ลืมบอกคุณเมื่อคืนว่าให้สวมคอนดอมด้วย" พูดพลางแกะยาที่อยู่ในมือเข้าปากแล้วตามด้วยน้ำทันที
"แล้วอย่าลืมทานยาทุกวันล่ะ เราคงจะได้มีอะไรกันบ่อยๆ ใส่เสื้อผ้าซะเดียวผมจะไปส่งที่บ้าน" หอมเนียนฟอดหนึ่งแล้วเดินออกจากห้องไป
ระหว่างทางที่ไปส่งเข็มที่บ้านอยู่ๆ คริสก็ขอเลขสมุดบัญชีธนาคารของเธอขึ้นมา เธอจึงให้ไปตามที่เขาต้องการ ถึงจะไม่รู้เหตุผลเลยก็ตาม ไม่นานรถก็แล่นมาจอดตรงหน้าบ้านที่ไม่ใหญ่โตมากนัก พอเข็มลงจากรถคริสก็ขับรถออกไปทันที ร่างบางเดินเข้าไปสวมกอดอำไพแม่ของเธอทางด้านหลังที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัวกับแม่บ้านอีกหนึ่งคน
"ว่าไงหายไปไหนมาทั้งคืนลูกสาวแม่" อำไพเอ่ยขึ้น
"เอ่อ...ไปค้างกับเพื่อนค่ะ"
"ขอให้มันจริงเถอะ ไม่ใช่ว่าแอบไปมีแฟนแล้วไม่บอกแม่นะ"
"โธ่ คุณแม่ค่ะ เข็มโตแล้วนะคะ ขอให้มั่นใจกว่านี้หน่อย เดี๋ยวเข็มพามาเจอเองค่ะ"
"นั้นไง แอบมีแฟนแล้วจริงๆ "
"เราพึ่งจะตกลงเป็นแฟนกันเอง แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ"
"จ้ะ แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ถ้าพ่อเขายังอยู่นะ คงไม่ยอมให้ลูกมีแฟนหรอก"
"จริงสิคะ เข็มคิดถึงพ่อจังเลย" เข็มทำหน้าเศร้าเพราะพ่อเสียไปด้วยอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน
"แม่ว่าลูกรีบไปอาบน้ำเถอะ จะได้มาทานข้าวเที่ยงกัน" อำไพเอ่ยขึ้นไม่ให้ลูกสาวคิดถึงเรื่องเก่าๆ อีก
"ค่ะ แม่" รีบเดินตรงไปยังห้องนอนทันทีของตัวเอง
หลังจากที่เข็มทานข้าวเสร็จก็ต่อไปที่ร้านเสื้อผ้าของตัวเองในห้างดัง ในระหว่างที่กำลังนั่งวาดแบบเสื้อผ้าอยู่ เสียงข้อความในมือถือก็ดังขึ้นเธอจึงหยิบขึ้นมาอ่านดู พอเข็มเห็นจำนวนเงินสองแสนบาทที่ปรากฏในข้อความก็แอบตกใจเล็กน้อยปนสงสัย ว่าใครเป็นคนโอนเงินเข้ามาให้เธอมากมายขนาดนี้ แต่พอนึกอะไรบางอย่างออกเธอก็รีบกดโทรศัพท์โทรออกทันที
"ฮัลโหลค่ะ คุณคริส"
"คุณมีอะไรหรือเปล่า เราพึ่งจะแยกกันเมื่อกี้เองนะ คิดถึงผมแล้วเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยอย่างอารมณ์ดี
"คุณเป็นคนโอนเงินสองแสนบาทมาให้ฉันหรือเปล่าคะ"
"ใช่ ผมเป็นคนโอนเอง"
"แล้วคุณให้ฉันทำไมคะ"
"ผมอยากให้ เอาเป็นว่าผมให้ทุนคุณไปทำเสื้อผ้าที่คุณรักก็แล้วกันนะ" คริสยกยิ้มมุมปาก
"ก็ได้ค่ะ แต่ฉันจะยังไม่แตะต้องเงินก้อนนั้นในตอนนี้หรอกนะคะ"
"ครับ ตามใจคุณ จะใช้หรือไม่ใช้มันก็เป็นสิทธิ์ของคุณ แค่นี้ก่อนนะผมจะทำงาน"
"ค่ะ เย็นนี้เจอกันนะ"
"ครับ" กดวางสายทันที
ช่วงเย็นของวันคริสพาเข็มไปทานมื้อเย็นที่ร้านหรูแห่งหนึ่ง ระหว่างที่ทานกันไปโทรศัพท์ของคริสก็สั่นขึ้น เขาจึงรีบลุกออกไปรับข้างนอกทันที เข็มได้แต่มองตามหลังเท่านั้น ไม่นานชายหนุ่มก็กลับเข้ามาข้างในร้าน นั่งลงตรงข้ามกันกับเธอด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก
"คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ"
"เปล่า มีปัญหาเรื่องงานนิดหน่อย"
"คุณมีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็บอกฉันได้นะคะ เผื่อฉันจะช่วยคุณได้ อีกอย่างเราก็เป็นแฟนกันแล้ว ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ" เข็มส่งยิ้มให้คริส
"ไม่มีใครช่วยผมได้ทั้งนั้นแหละ นอกจากตัวผมเอง" พูดพลางกระดกแก้วไวน์ลงคอ
"คุณมีเรื่องอะไรกันแน่คะ"
"ก็ผมบอกไปแล้วไง ว่าเรื่องงาน" คริสเริ่มมีอารมณ์
"ค่ะ เรื่องงานก็เรื่องงาน"
"ถ้าคุณจะช่วย ก็ช่วยแค่เรื่องบนเตียงก็พอ"
"ทำไมคุณถึงพูดแบบนี้คะ" เข็มเริ่มจะไม่พอใจ
"เรากลับกันเถอะ " ชายหนุ่มเอ่ยชวน
"ค่ะ"
พอไปถึงที่บ้านของชายหนุ่มเข็มก็เดินตามหลังร่างหนาเข้าไปในห้องนอน ชายหนุ่มจึงเข้าไปประชิดร่างบางทันทีที่ประตูห้องปิดลง มือหนาโอบเอวบางเข้ามาแนบชิดกับลำตัวแข็งแกร่งจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน พร้อมกับจูบไซ้ไปทั่วใบหน้าและลำคอขาวเนียนด้วยความหื่นกระหายเร้าร้อน จนหญิงสาวไม่ทันจะได้ตั้งตัว
"คุณใจเย็นๆ สิคะ"
"ทำไมล่ะ ยังไม่ได้ทานยาเหรอ"
"ทานแล้วค่ะ แต่ว่า"
"ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นแหละ" ก้มลงซุกไซ้ตรงลำคอขาวเนียนต่อ
ไม่นานทั้งคู่ก็เปลือยเปล่าอยู่บนเตียงร่วมบรรเลงบทรักอันเร้าร้อนและร้อนแรงจนเตียงนอนโยกไปมา บวกกับเสียงเนื้อกระทบกันกับเสียงครางของคนทั้งคู่ดังไปทั่วทั้งห้องท่ามกลางความมืดและเงียบสงบ จนเวลาล่วงเลยไปนานพอสมควรทุกอย่างก็สงบลงพร้อมกับที่ทั้งสองคนไปสู่ฝั่งฝันอย่างพร้อมเพรียงกันอย่างสุขสมอารมณ์หมาย
หลายวันต่อมา
ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่งบรรพตกับเกษมและดวงใจกำลังนั่งรอลูกๆ ของตัวเองอยู่ที่โต๊ะ วันนี้ลูกของทั้งสามคนรับปากว่าจะมาร่วมรับประทานอาหารด้วยกัน หลังจากที่เลื่อนนัดกันมาหลายครั้งแล้ว นั่งรอสักพักภูมิก็เดินเข้ามาที่โต๊ะพร้อมกับไหว้สวัสดีทุกคน แล้วนั่งลงข้างๆบรรพต สักพักน้ำก็เดินเข้ามาติดๆ พอเธอเห็นว่ามีภูมินั่งอยู่ที่โต๊ะด้วยก็ตกใจ
"คุณ !"
"เธอ!" ภูมิก็ตกใจไม่ต่างกัน
- ผู้เขียน
