หลายวันต่อมา ณ บ่อนการพนันลับๆ แห่งหนึ่งเข็มกำลังนั่งเผชิญหน้ากับเสี่ยเจ้าของบ่อนเพื่อจะต่อรองเรื่องหนี้สินเพราะใกล้จะสิ้นเดือนแล้ว แต่เธอกลับยังหาเงินไม่ได้เลยสักก้อนเดียว เธอจึงเลือกที่จะบากหน้ามาขอผ่อนผันอีกครั้งเผื่อชายสูงวัยตรงหน้าจะใจอ่อน "ฉันว่าหนูมาขอร้องฉันมันไม่มีประโยชน์อะไรหรอกนะ" "ทำไมล่ะคะ หนูขอร้องนะคะ หนูหาเงินไม่ทันจริงๆ "เข็มเริ่มจะนั่งไม่ติด "เพราะฉันไม่ใช่เจ้าหนี้ของหนูอีกแล้วนะสิ" "หมายความว่ายังไงหนูไม่เข้าใจ" "มีคนปลดหนี้แทนหนูทั้งหมดแล้วล่ะ" "อะไรนะคะ! เป็นไปไม่ได้" เข็มตกใจ "เสี่ยไปก่อนนะ หนูคุยกับเขาเองก็แล้วกัน " พูดพลางลุกขึ้นยืน "เดี๋ยวก่อนสิคะ นี้มันอะไรกัน" เข็มทำท่าจะลุกขึ้นตาม "หนูรออยู่ในห้องนี่แหละ เดี๋ยวเขาจะไม่พอใจนะ" "เขา! ใครเหรอคะ" "เดี๋ยวหนูก็รู้เอง รออยู่นี่แหละ ห้ามออกไปไหนเด็ดขาด" พูดจบชายสูงวัยก็เด