บทที่26 คาดไม่ถึง

3418 คำ

หลายวันต่อมา   ณ บ่อนการพนันลับๆ แห่งหนึ่งเข็มกำลังนั่งเผชิญหน้ากับเสี่ยเจ้าของบ่อนเพื่อจะต่อรองเรื่องหนี้สินเพราะใกล้จะสิ้นเดือนแล้ว แต่เธอกลับยังหาเงินไม่ได้เลยสักก้อนเดียว เธอจึงเลือกที่จะบากหน้ามาขอผ่อนผันอีกครั้งเผื่อชายสูงวัยตรงหน้าจะใจอ่อน   "ฉันว่าหนูมาขอร้องฉันมันไม่มีประโยชน์อะไรหรอกนะ"   "ทำไมล่ะคะ หนูขอร้องนะคะ หนูหาเงินไม่ทันจริงๆ "เข็มเริ่มจะนั่งไม่ติด   "เพราะฉันไม่ใช่เจ้าหนี้ของหนูอีกแล้วนะสิ"   "หมายความว่ายังไงหนูไม่เข้าใจ"   "มีคนปลดหนี้แทนหนูทั้งหมดแล้วล่ะ"   "อะไรนะคะ! เป็นไปไม่ได้" เข็มตกใจ   "เสี่ยไปก่อนนะ หนูคุยกับเขาเองก็แล้วกัน " พูดพลางลุกขึ้นยืน   "เดี๋ยวก่อนสิคะ นี้มันอะไรกัน" เข็มทำท่าจะลุกขึ้นตาม   "หนูรออยู่ในห้องนี่แหละ เดี๋ยวเขาจะไม่พอใจนะ"   "เขา! ใครเหรอคะ"   "เดี๋ยวหนูก็รู้เอง รออยู่นี่แหละ ห้ามออกไปไหนเด็ดขาด" พูดจบชายสูงวัยก็เด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม