Ep1 : นางละแวง (Partจบ)
1571 คำ
จังหวะเร่าร้อนดำเนินไปอย่างบ้าคลั่ง ลำดุ้นขนาดเท่าข้อมือดำผุดดำว่ายภายในแอ่งน้ำหฤหรรษ์ ละแวงตัวน้อยไหวโยกไปตามแรงกระแทกกระทั้น สุขสมทุกครายามรูเล็กของเธอถูกครูดไถด้วยอาวุธสุดแสนร้ายกาจของชายหนุ่มซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นถึง เจ้าแห่งป่าดงดิบ...
ปรัก ปรัก ปรัก
เสียงโหนกเนื้อกระทบเข้าหากันเป็นจังหวะระรัว อามันต์โหย่งตัวกดลำอวบย้ำๆจนลาวาร้อนไหลทะลัก แล้วใช้ปลายนิ้วล้วงเอาน้ำขาวขุ่นป้อนส่งให้ถึงปากนางแมวสาวยั่วสวาท ละแวงถูกสอนให้ดูดจึงรู้ว่าควรทำเช่นไรกับปลายนิ้วในปากตนเอง
เสียงดูดนิ้วจึงดังขึ้น จ๊วบ จ๊วบ สร้างอารมณ์ปั่นป่วนในโพรงอกของเจ้าป่าหนุ่มเป็นอย่างดี เขาชักนิ้วชุ่มน้ำลายออกแล้วเปลี่ยนเป็นการก้มลงจูบปากอวบอิ่มเจ่อบวมแทน สอดปลายลิ้นร้อนว่ายวนลิ้มลองกลิ่นน้ำรักของสาวเจ้า โดยสะโพกหนั่นแน่นยังคงกระหน่ำหวดเข้าหารูสวาทไม่หยุดพัก
“อะ...อะ...อะ...อะ...อูย...เสียว” ละแวงครางเสียงกระเส่า แอ่นหน้าอกสล้างให้มือใหญ่บีบเคล้นเล่นหัวจะงอย
อามันต์ถอนจูบซุกใบหน้าหื่นกระหายแทนฝ่ามือที่บีบขยำเต้างาม อ้าปากดูดหัวจุกนมแสนหวานจนแก้มตอบ
ลำอวบถูกบีบรัดถี่ระยับ ผนังภายในร่องสวาทคงหดตัวเพราะเจ้าของกำลังเสร็จสมไปอีกคราว
“อร๊าย!...อูย...อูย...”
“เสร็จรอบนี้ข้าจะพาเอ็งไม่หาความสุขท่ามกลางธรรมชาติด้านนอกดีไหม...” ปากถามเสียงอู้อี้ด้วยบัดนี้ปากยังไล้เลียอยู่บนฐานทรวงงาม ปลายจมูกกดนาบไปบนผิวเนื้อเรียบลื่นให้ความรู้สึกเหมือนดอมดมกลีบของดอกกุหลาบ ละแวงที่เพิ่งน้ำแตกไปหยกๆผงกศีรษะงึกๆตอบรับ เม็ดเหงื่อยังโทรมไปทั่วทั้งผิวกายเพราะว่าเธอนั้นตื่นมาเจอศึกหนักของจริง
“ดีจ้ะ...” เขาว่าอย่างไรละแวงก็ว่าตามนั้น ละแวงไม่มีสมองจะคิดอะไรในตอนนี้ทั้งนั้น เพราะมันมีแต่เรื่องกามราคะอยู่ในหัว
น้ำเธอแตกไปไม่รู้กี่หนต่อกี่หน ส่วนนายป่าหนุ่มน่ะเหรอ...เขาทั้งอึด ทั้งทน ขย่มโยกเธอเป็นชั่วโมงกว่าน้ำเขาจะแตกออกมา
น้ำรักเขาเยอะมาก ฉีดพ่นเข้าใส่ในร่องสาวเธอที ทำเอารู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วสรรพางค์กาย ทำเอาเธอเสร็จติดๆกันตอนเขาฉีดน้ำเข้าใส่ก็มี
“ว่านอนสอนง่ายแบบนี้ ข้าจะมอบความสุขให้เอ็งมากๆ”
“ฉันพร้อมรับความสุขจากนายท่าน”
สีหน้านางแมวป่าตัวน้อยแม้นจะดูเหน็ดเหนื่อยทว่ากลับเปื้อนไปด้วยความสุขจนล้นอก อามันต์รวบปลายเท้าเล็กดันให้พับลงด้านข้างโดยลำทวนขนาดยาวใหญ่ยังคงทิ่มแทงในรูเล็กราวกับพายุ ชายหนุ่มเร่งจังหวะระรัว หมายจะพาตัวเองไปถึงฝั่งฝันเร็วๆ นิ้วข้างหนึ่งจึงถูกส่งลงไปขยี้ย้ำตรงเม็ด
เขาหมายตาใต้ต้นไพลฟ้าไว้ว่าจะพานางแมวตัวน้อยไปขย่มรักตรงนั้นอีกสักรอบถึงจะปล่อยให้เจ้าหล่อนกลับเข้าฝูง จะลากให้หญิงสาวร่วมสวาทกับเขาอีกสักคืนเห็นทีคงจะไม่ได้ ไอ้ลิงบาบูจอมกวนประสาทคงมีธุระสำคัญ เขาเห็นมันห้อยโหนเถาวัลย์ไม่ห่างจากกระท่อม จังหวะสวาทครั้งสุดท้าย อามันต์จึงกัดฟันรีดเรี่ยวแรงทั้งหมด แล้วกระหน่ำลงน้ำหนักตอกสะโพกสับเข้าหาร่องฉ่ำน้ำรักจนร่างละแวงน้อยบิดเกร็งแทบแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
“อร๊าย! / โอ้ว!”
เพียงอึดใจต่อมาอามันต์อุ้มร่างอ่อนระทวยลงมาเหยียบยังผืนป่า ลิงบาบูที่เห็นร่างเปลือยเปล่าของทั้งสองรีบกระโจนหนีแทบไม่ทัน มันโหนเถาไม้หลบเข้าโพรงกระรอกป่าไปพร้อมกับเสียงบ่นงึมงำตามประสาลิงแก่แดดที่เห็นการกระทำของเจ้าป่าจนชินชา มาเอาสาวให้ตามันเป็นกุ้งยิงอีกแล้วนะนาย...
“เออ...ขออีกน้ำเดียว เดี๋ยวข้าจะเรียก”
อามันต์ตะโกนเสียงแหบพร่าบอกเจ้าลิงจอมกวนประสาท แล้วเอี้ยวตัวมาจัดการกับนางแมวสาวแสนสวย
“นายท่านจะทำตรงนี้หรือจ๊ะ...” ละแวงหันรีหันขวางมองความเขียวขจีของแมกไม้นานับชนิด ปลายจมูกเล็กสูดกลิ่นหอมของป่าก็ทำให้หวนคิดถึงบ้านซึ่งเป็นป่าจากทางฝั่งเหนือของตัวเองขึ้นมาครามครัน
คิดถึงพี่เรืองซึ่งไม่รู้ป่านนี้จะฝึกฝนวิชาไปถึงไหน
“ทำตรงนี้แล้วข้าจะส่งเอ็งกลับเข้าฝูง...” อามันต์พูดราวกับล่วงรู้ความคิดของนางแมวสาววัยละอ่อน
“แต่ฉันยังอยากอยู่รับใช้นายต่อ ให้ฉันอยู่ที่ป่านี้ต่ออีกสักหน่อยได้ไหมล่ะจ๊ะ?...” ต่อให้ตอนนี้ละแวงจะรู้สึกคิดถึงป่าทางฝั่งเหนือ หากทว่ารสชาติของคาวสวาทก็ยังทำให้เจ้าหล่อนตัดใจไปไม่ลง
อามันต์ส่ายหน้า
“ข้ามีธุระต้องไปจัดการ คงร่วมรักกับเอ็งทั้งวันไม่ได้”
“น่าเสียดายจัง...” ละแวงตัดพ้อเสียงเบา
“อย่ามัวพูดจาให้มากความ ลำอวบข้ามันอยากมุดเข้ารูเอ็งใจจะขาด”
ละแวงเหลือบสายตามองดุ้นเนื้อขนาดยาวชี้โด่เด่มาทางตัวเองก็กลืนน้ำลาย ไม่ต้องสอนนางละแวงตัวน้อยก็จัดการทรุดตัวนั่ง คว้าเอาสิ่งน่าสะพรึงกลัวอมเข้าไว้ในปาก ถึงจะได้เพียงครึ่งทว่าสัดส่วนที่เหลือสาวน้อยหัวไวก็จัดการได้อย่างไม่ยากเย็น
อามันต์ครางเสียวเพราะถูกดูดดุ้นเนื้อรุนแรง เลือดในกายร้อนรุ่มเดือดพล่านเพียงแค่อาวุธร้ายถูกรวบเข้าไปดูดอม มือเรียวสอดเข้าหาเส้นผมนุ่มสลวยเป็นฝ่ายควบคุมจังหวะเข้าออก โดยปลายหัวเห็ดพ่นเอาน้ำรักไหลซึมให้ละแวงน้อยได้ดูดกินจนอิ่มแปล้ พวงไข่สวรรค์แกว่งไกวไปตามแรงโยกของริมฝีปากอิ่มกระทบใบหน้าบิดเบี้ยว จนกระทั่งอามันต์ใกล้จะแตะขอบสวรรค์เขาจึงดันศีรษะงามถอยห่างออกมาจากดุ้นเนื้อแข็งโด่ ดึงหัวไหล่มนให้ลุกขึ้นยืน ดันร่างเน่งน้อยให้ยืนหันหลังโน้มตัวไปด้านหน้าโดยสองแขนเรียวยันโคนต้นไพลป่าเอาไว้
ลำดุ้นถูกสวดกระแทกเข้าใส่รูสวาทเสียงดังกึก
“โอ้ว!...ซีด...อร้าย...”
ละแวงถึงกับครางเสียงลั่นป่า ภายในร่างเธอทั้งจุก ทั้งเสียว น้ำรักไหลย้อยออกมาทันควัน เสียวสยิวจนขนในกายลุกชัน อามันต์พอได้ส่งแก่นกายเข้าไปพำนักในรูเล็กแสนคับแคบได้สำเร็จ เขาโน้มตัวไปด้านหน้าแนบเรือนกายกำยำคร่อมทับแผ่นหลังขาวนวลเนียนโดยส่งมือหยาบทั้งสองข้างนวดคลึงเต้าหย่อนยานไปตามแรงโน้มถ่วง พร้อมกับสาวบั้นท้ายกระแทกกระทั้นในจังหวะระรัว
ปรัก ปรัก ปรัก ทั้งสองยืนขย่มโยกกันอย่างเมามันจนตะวันเริ่มเคลื่อนย้ายขึ้นมาเป็นแนวตั้งตรง โดยละแวงยังถูกจับให้ยืนโก่งก้นงอนงาม รับแรกกระทุ้งหนักๆจากดุ้นเนื้อชิ้นโต
บาบูที่รอจนหลับคอพับคออ่อนในโพรงกระรอกมาสะดุ้งตื่นเพราะเสียงร้องโหยหวนของผู้เป็นเจ้าเหนือชีวิต
อามันต์เงยหน้าคำราม ฉีดน้ำรักขาวขุ่นพ่นเข้าใส่ภายในร่องสวาทของนางแมววัยละอ่อน...
รอบนี้เขาคงต้องตัดใจจริงๆซะที พอเขารีดน้ำจนหมดทุกหยาดหยด ละแวงเองที่ทำท่าจะทรุดฮวบลงบนพื้นก็ถูกรวบเอวไว้ด้วยมือที่แข็งแรง อามันต์กดริมฝีปากร้อนไปบนแผ่นหลังเนียนเลื่อมมันวาวไปด้วยเม็ดเหงื่อ ทันใดนั้นร่างงดงามอ่อนปวกเปียกก็หายวับไปในอากาศทันที...
“ข้าต้องขอบใจเอ็งมากๆนะ นางละแวงตัวน้อย เอาไว้ถ้าเอ็งได้ตบแต่งเป็นเมียไอ้หนุ่มหน้าอ่อนนั่นคราใดข้าจะไปให้พรเอ็งถึงในฝูง...”
อามันต์เอ่ยปากส่งไปตามกระแสจิต โดยไม่ลืมร่ายคาถามอบพลังให้นางแมวยั่วสวาทเป็นการตอบแทน...
บาบูที่ชะโงกหัวมามองจึงโหนตัวกระโดดหายลับไปยังกระท่อม แล้วกลับมาอีกทีพร้อมด้วยผ้าชิ้นหนึ่งถือไว้ในมือ มันห้อยตัวลงมาจากบนกิ่งไม้ แล้วกระโดดลงมานั่งหมอบลงบนแทบเท้าของเจ้าป่าอย่างรู้หน้าที่ โดยในมือที่มีชิ้นผ้ายื่นส่งให้ผู้เป็นนายเหนือชีวิตสัตว์ป่าทั้งหลาย...
“มีนายพรานหลายคน กำลังอาจหาญบุกกันเข้ามาจับสัตว์เล็กสัตว์น้อยไปเพื่อแล่เนื้อขายทางป่าชื้นฝั่งนู้น...” อาบู รีบบอกในสิ่งร้อนใจ ขืนชักช้ากว่านี้พวกพ้องของมันคงมีอันเป็นไปอีกหลายชีวิต
แววตาของอามันต์เปลี่ยนเป็นทะมึนน่ากลัว เร่งตวัดผ้าคุ้มสะโพกปิดสิ่งอุจาดตาเรียบร้อยก่อนจะส่งสัญญาณด้วยมือ เถาวัลย์เส้นหนึ่งจึงถูกส่งโยนลงมาตรงหน้า เขายึดไว้ก่อนจะโหนตัวไปยังทิศทางดังกล่าว…
-----------------------------------------------------------------
- ผู้เขียน
