ตอนที่ 20
แม้ดิออนจะเห็นด้วยกับคำพูดของหญิงข้างกายแค่ไหน แต่เขาก็จนใจที่จะช่วยสมาไพรจริงๆ เมื่อเกรตาเป็นลูกสาวที่พ่อกับแม่ของเขาตามใจเสียทุกอย่างแบบนี้ สิ่งที่ทำได้ก็คือการปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามยถากรรมแบบนี้แหละ
“พี่ว่าเราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะครับ ใกล้ถึงเวลามื้อเที่ยงแล้ว”
มือหนาของดิออนถือโอกาสโอบไหล่บอบบางของมินรญา แต่ยังไม่ทันที่ทั้งสองคนจะก้าวเท้าเข้าไปข้างในตึก รถสปอร์ตสีดำคันเงาวับก็แล่นมาจอดที่เบื้องหน้าเสียก่อน ดิออนเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจเพราะไม่เคยเห็นรถคันนี้มาก่อน แต่มินรญากับหน้าซีดตัวสั่นเพราะจำได้ดีว่ารถสีดำคันนี้ใครเป็นเจ้าของ
ดีเลียนก้าวลงมาจากรถสปอร์ตของตัวเองด้วยท่าทางสง่างามประดุจราชสีห์ เขาเดินมาหยุดตรงหน้าของทั้งสองหนุ่มสาว รอยยิ้มบางๆ ผุดพรายขึ้นเต็มใบหน้า
“สวัสดีครับ คุณดิออน โกรเวอร์”
“สวัสดีครับ ผมว่าหน้าตาคุณคุ้นมากนะครับ เหมือนเคยเห็นที่ไหน” ดิออน
