ตอนที่ 16
หญิงสาวแก้มแดงระเรื่อขณะช้อนตาขึ้นสบตากับคนตัวโตอีกครั้ง
ดีเลียนเห็นท่าทางเอียงอายของมินรญาแล้วสติสตังที่เคยบ่มเพาะเอาไว้ก็ขาดสะบั้นลงในทันที มือหนาเลื่อนจากเนินสะโพกขึ้นมาแตะที่ท้ายทอย ปากของเขากดทาบลงบนกลีบปากสีสดที่เขาพิสูจน์มาแล้วเมื่อคืนว่ามันหวานล้ำนักหนา และมันก็เป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ มันยังหวานเหมือนเดิม ไม่สิ... หวานกว่าเดิมเสียอีก ชายหนุ่มคิดอย่างลุ่มหลง ขณะจูบดูดกลืนทุกความหอมหวานจากกลีบปากอิ่มของมินรญา ผู้หญิงที่เขาเฝ้าบอกว่าไม่เคยต้องการ และไม่อยากแตะต้อง แต่ตอนนี้... ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปแล้ว ร่างกายของเขาต้องการหล่อน ต้องการยายแม่มดแสนหวานคนนี้จนแทบขาดใจ
“อืม...”
เสียงครางด้วยความพึงพอใจของดีเลียนเล็ดลอดออกมาจากลำคอแกร่งเมื่อมินรญาตอบสนองรอยจูบของเขาด้วยความเต็มอกเต็มใจ หล่อนเรียนแบบการกระทำของเขาได้อย่างชาญฉลาด ลิ้นเล็กๆ ของหล่อนสอดแทรกเข้ามารัด
