ติ๊ก1 ติ๊ก2 ติ๊ก3 ติ๊ก4 กึก!
"?"
ติ๊ก1 ติ๊ก2 ติ๊ก3 ติ๊ก4 กึก!!
"ใครคะ" ม่านฟ้าเห็นว่าคนข้างนอกเอาแต่กดรหัส เธอก็เลยตะโกนออกไปถามว่าเป็นใคร
"พ่อเอง เปิดประตูให้พ่อหน่อย"
"คุณพ่อมีธุระอะไรคะม่านจะนอนแล้ว" เป็นแบบที่คิดไว้จริงๆเพราะอีกคนที่รู้รหัสห้องของเธอก็คือพ่อ ถ้าเขาไม่ชิงเปลี่ยนรหัสก่อนมีหวังพ่อเปิดเข้ามาเจอแน่
"พ่อบอกให้เปิดประตูไง! แล้วนี่ทำไมเราต้องเปลี่ยนรหัสประตูด้วย"
"คุณพ่อเคยบอกไม่ใช่เหรอคะว่ามันเป็นรหัสที่เดาง่าย"
"เปิดประตูคุยกันก่อน" พิทักษ์ก็เคยพูดเหมือนกับกวินว่ามันไม่ใช่รหัสที่รัดกุมเลย และม่านฟ้าก็ตอบพ่อไปเหมือนที่ตอบกวินนั่นแหละ ถ้าเป็นที่อื่นเธอก็คงไม่ตั้งรหัสที่เดาได้ง่ายแบบนี้ แต่นี่มันโรงแรมของเธอเอง
"ก็บอกแล้วไงคะว่าม่านจะนอน"
"พ่อยังไม่เห็นไอ้หมอนั่นมันออกจากโรงแรมไปเลยมันอยู่ไหน"
"?" ม่านฟ้าหันกลับไปมองคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง แสดงว่าพ่อของเธอสังเกตเขาอยู่แ
