บทที่22

1279 คำ

“พราวอดทนหน่อยได้ไหม เดี๋ยวมันก็ผ่านไป มานี่เร็วไปดื่มน้ำเย็นก่อน” ชายหนุ่มคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันรอบอกหญิงสาวเอาไว้ ก่อนจะรั้งเธอให้เดินออกมาจากห้องน้ำ เขาพยายามข่มใจเอาไว้สุดกำลัง เมื่อเห็นเรือนกายขาวผ่องของเธอทำเอาหัวใจของเขาเต้นแรง ทรวงอกอวบอิ่มยังคงสวยได้รูปเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือความเซ็กซี่ เอวคอดไร้ซึ่งไขมันส่วนเกินรับกับสะโพกผายได้อย่างลงตัง “อื้ม... ฉันพยายามแล้ว แต่ความต้องการของฉันมันไม่ลดลงเลย ช่วยฉันด้วย... ถ้าขืนยังเป็นอยู่แบบนี้ฉันต้องตายแน่ ๆ ช่วยฉันหน่อยนะ” ดวงหน้าและแววตาของเธอช่างเย้ายวนชวนให้หลงใหล จนเขาแทบอดใจไม่ไหว เมื่อหญิงสาวเข้ามานั่งตัก พลางเอื้อมมือขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าอันหล่อเหลา เขาพยายามเบือนหน้าหนี ทั้งรักทั้งห่วงทั้งหวงเธอ ความรู้สึกแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน นอกจากพราวมุกคนเดียวเท่านั้น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม