บทที่ 17

1246 คำ

ในเวลานี้พราวมุกได้มานั่งจับเจ่าอยู่โซนทางเข้า ซึ่งเป็นที่นั่งของลูกค้าระหว่างรอเช็คอิน แต่เธอไม่รู้ว่าโรงแรมแห่งนี้เควินเป็นหุ้นส่วนรายใหญ่ เขาได้สั่งการพนักงานไว้หมดแล้ว จึงไม่มีห้องว่างสำหรับหญิงสาว “ทำไมฉันต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ด้วยนะ” พราวมุกบ่นกับตัวเองเบา ๆ ซึ่งเธอไม่รู้ว่าควรจัดการกับชีวิตของตัวเองยังไงดี ครั้นจะขึ้นไปนอนห้องนั้น ก็กลัวจะเสียฟอร์ม ไม่สิ! ยังไงเธอก็ไม่มีวันนอนกับเขาเด็ดขาด พราวมุกไม่มีทางให้เควินเยาะเย้ยอย่างแน่นอน ขณะที่หญิงสาวกำลังนั่งเขี่ยโทรศัพท์มือถือ เพื่อหาพิกัดที่พักแถวนี้ โดยไม่รู้ว่าหายนะกำลังคืบคลานเข้ามาหาเธอ เมื่อมือขวาของมิสเตอร์ริวกะจดจำหญิงสาวได้ ซึ่งเขาเพิ่งไปรับมาเฟียหนุ่มมาจากสนามบิน ชายหนุ่มได้เล่าเรื่องที่เควินพาเธอมาด้วยให้กับริวกะฟัง แต่เขาไม่เข้าใจทำไมเธอถึงมานั่งอยู่ตรงนี้ได้ ช่วงเวลาของการเดินเข้ามาของแขกระดับวีไอพี ใคร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม