องค์ชายแห่งหนานหยางรักษาตัวในค่ายกลของปรมาจารย์จาง พร้อมรวบรวมกำลังคนจากเชลยศึกที่รอดชีวิต คนเหล่านั้นเป็นชาวบ้านธรรมดาแต่ถูกฝึกฝนให้ทำงานพิเศษเพื่อกอบกู้แผ่นดินที่ล่มสลาย
เมื่อเมิ่งถูคิดถึงคำสั่งเสียของบิดาความแค้นและความชิงชังต่อต้าเหอทำให้เขากระอักเลือดกองโต
ก่อนหน้านี้เขาเสียลูกน้องไปหลายคน ทว่าทุกอย่างยังไม่สิ้นสุดแค่นั้น เขารู้ว่าอย่างไรเสียค่ายกลดังกล่าวจะช่วยให้เขารอดพ้นจากเงื้อมมือของกวนเฉินหลาง ถึงอีกฝ่ายจะฉลาดอยู่บ้างแต่เป็นเพียงสุนัขคอยรับใช้ฮ่องเต้ต้าเหอ อย่างไรกวนเฉินหลางก็ไม่ได้เป็นผู้มีอำนาจสูงสุด และเมิ่งถูรู้ว่าการเอาชนะกวนเฉินหลางย่อมต้องเล่นแผนสกปรกเท่านั้น
ในขณะที่พยายามอยู่ในจุดสูงบนเนินเขาเพื่อมองพื้นที่ในวงกว้าง เขารับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวของสัตว์เลื้อยคลาน
ชายหนุ่มมองงูตัวเขื่องที่เลื้อยมาตามพื้น พร้อมกันนั้นจมูกได้กลิ่นอันคุ้นเคย ชาวหนานหยางฝีเท้าดีมีจมูก
