ขังรัก มาเฟีย : 22
สามวันต่อมา...
ตาคมค่อยลืมขึ้นมามองเพดานที่คุ้นเคย พลางใช้มือหนาคว้านหาร่างเล็กที่นอนกอดไว้ทั้งคืน ก่อนจะสะดุ้งตื่นเต็มตาเมื่อไม่พบร่างนุ่ม
"ใบบัว!! / เรย์!! " มาร์โคตะโกนเสียงดังลั่นเรียกคนที่ตามหา และแปรเปลี่ยนเป็นชื่อลูกน้องหวังเรียกให้มาช่วย พร้อมลุกขึ้นยืนหยิบเสื้อคุ้มมาปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่า หมายจะเดินออกจากห้องให้ทันการณ์
แกร็กก..
บานประตูค่อยๆถูกเปิดออก มือหนารีบเปิดกระชากออกเตรียมเข้าไปสวมกอด แต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อแขนที่เขาจับมันไม่ใช่คนที่นึกถึง
"อะ..อะไรครับนาย" เรย์รู้สึกมึนงงที่จู่ๆเจ้านายก็กระชากแขนแล้วก็ปล่อย
มาร์โคเท้าเอว เมินหน้าไปทางอื่น ส่วนมืออีกข้างก็ยกขึ้นมาบีบที่หว่างคิ้ว "อะ..อืมม ไม่มีอะไร"
"นายเรียกผมมา มีอะไรหรือเปล่า"
"ใบบัวหายไป! มึงให้คนตามหาเดี๋ยวนี้!" มาเฟียหนุ่มรีบสั่งเสียงกร้าวทันทีที่ได้สติ
คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นท่า
