ขังรัก มาเฟีย : 14
“กรี๊ดดดดดดด”
มาร์โคเหวี่ยงร่างเล็กลงบนพื้นแข็งจนเจ็บ ก่อนจะตามมาขึ้นคร่อม แทรกตัวเข้าหว่างขาอ้าขาหญิงสาวจนกว้าง จ้องมองดอกไม้งามจนตาแทบไม่กะพริบ
“มันสด...อยากที่ฉัน...เคยเห็น”
“มะ...ไม่..ไม่นะ ยะ..อย่าทำอะไรบัวเลย...”
มาร์โคดึงสายตาตัวเองขึ้นไปมองที่ใบหน้าสวย ทั้งน้ำเสียงและแววของเธอมันกำลังแสดงสีหน้าขอร้องอ้อนวอนเขาอยู่ และนี่ก็คงเป็นมารยาที่เธอกำลังแสดงให้เขารู้สึกสงสาร
จ๊วบบ จ๊วบบบ
ปากหนาก้มลงมาประกบเข้าที่ริมฝีปากบางทันที ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปหาความหวาน ตวัดลิ้นเล็กด้วยความโหยหาและคิดถึง มือใหญ่ไม่รอช้าซุกซนเลื่อนลงไปจับดอกไม้งามที่ฝืดเคือง ลูบไล้มันขึ้นลงตามรอยแยกซ้ำๆ หวังให้มันผลิตน้ำหวานออกมา
“อือ อือ อือ” ใบบัวรัวกำปั้นลงบนแผ่นหลังใหญ่ด้วยความเจ็บ หยดน้ำตายังคงไหลอาบแก้ม จนมาร์โคได้รับรสชาติของมันด้วย
นิ้วแกร่งกรีดตามรอยแยกแรงขึ้น แรงขึ้น จนมันผลุบหาย
