ตอนที่ 7
998 คำ
“อ๊ะ ได้โปรด อ๊ะ”
นีรณาหอบหายใจแรง จิกเล็บขูดข่วนเขา ริมฝีปากร้ายกาจของเขาปลุกปั่นให้เธอเสียวซ่านสั่นสะท้านไปทั้งกาย ไฟราคะเผาผลาญเธอจนไร้สติ อีกฝ่ายละเลงปลายลิ้นไล้เลียไปรอบป้านนมสีหวาน สลับกับขบเม้ม และดูดดึงปลายยอดอย่างหนักจนเกิดเสียงดังจุ๊บ เขาฟัดทรวงอกของเธออย่างเมามันส์ สลับไปมาทั้งสองเต้า จนปลายยอดแดงจัด
เมื่อฟัดจนพอใจริมฝีปากร้อนรุมไล่จุมพิตตามผิวนุ่มเนียนขาวผ่อง ลงมาตามหน้าท้อง จูบไซร้ลงมาหาเนินสาว ใช้มือแบะขาเธอออกกว้าง จับขาทั้งสองพาดไหล่ของเขาไว้จนสะโพกลอยจากพื้น แล้วเริ่มละเลงปลายชิวหาร้อนซอกซอนไปทั่วกุหลาบสาว ฉกปลายลิ้นไล้เลียกลีบผกางาม
“ซี๊ด อย่าทำ มัน... สะ เสียว”
นีรณาแอ่นตัวยกสะโพกลอยจากพื้นด้วยความเสียวซ่าน สูดปากด้วยความเสียวสุดใจ เหมือนยั่วยุให้คนได้ยิน เร่งรัวลิ้น
สะบัดเข้าใส่หนักหน่วงขึ้น หญิงสาวเกร็งหน้าท้องความเสียวแล่นเป็นริ้วจากใจกลางร่างที่กำลังถูกเขาใช้ปลายลิ้นจู่โจม
“โอย ฉันจะขาดใจแล้ว กรี๊ดดด”
นีรณากรีดร้อง เมื่อเขาพาเธอแตะขอบสวรรค์ด้วยปลายลิ้น น้ำหวานพร่างพรูออกมา ถูกปลายลิ้นร้อนตวัดดูดกลืนลงไปอย่างหิวกระหาย เขาทำให้เธอหน้าแดงซ่านด้วยความอับอาย เมื่อยกสะโพกซดน้ำหวานจนเสียงดังซู๊ด
“อ่าซ์ หวานเหลือเกิน คนสวย ซู๊ดดดด”
“พอ หยุดเถอะ”
เธอดิ้นหนี แต่เขาไม่ยอมปล่อยตวัดลิ้นละเลงกุหลาบสาว ปาดไล้ทุกหยาดน้ำหวานลงคอ ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นนั่ง ช้อนสะโพกของเธอวางบนหน้าขาของเขา หญิงสาวเกาะบ่ามองหน้าหล่อเหลาของเขาตาปรอย
“เป็นผู้หญิงของผมได้หรือเปล่า” เขาถามเสียงนุ่ม
“ฉันไม่รู้จักคุณ” นีรณาตอบด้วยคำพูดเดิม
“ถ้าอย่างนั้น เราต้องรู้จักกันให้มากขึ้นกว่านี้แล้วคนสวย”
พูดจบเขาก็ยื่นหน้ามาจูบเธออย่างดูดดื่ม กดร่างงามแนบชิดร่างหนาของเขา ลูบไล้ เคล้าคลึงร่างนุ่มเนียนปลุกเร้าให้เธอเคลิ้มคล้อยตาม ก่อนจะเอนร่างลงนำพากายแกร่งเข้าไปสัมผัสความงามของกุหลาบสาว
“อ๊ะ อย่า ฉัน...”
“มันจะไม่เจ็บ ผมสัญญา”
เขาประทับริมฝีปากมอบจุมพิตแสนหวาน ผลักดันตัวตนกร้าวแกร่งสุดความยาว ความนุ่มหนึบตอดรัดจนเขาครางในคอ
“โอ้ว... คนสวย แน่นไปแล้ว”
สะโพกสอบขับเคลื่อนเข้าออกโยกโยน ตัวตนเลื่อนไหลผ่านเส้นทางคับแคบแน่นหนึบ ด้วยจังหวะเนิบๆ ก่อนจะเร่งกระชั้นถี่ขึ้นเรื่อยๆ กายสาวสั่นไหวเด้งรับแรงกระทั้นเข้าออกนั้น
ทรวงอวบสะบัดไปมาตามแรงขับเคลื่อน ยั่วยวนสายตาคนมองให้อดใจไม่ไหว ก้มลงไปฟัดความนุ่มหยุ่นอย่างหื่นกระหาย เกลียวคลื่นสวาทกระแทกซัดสาดเข้าออกในกายสาว หนักหน่วง ดุดัน รัวแรง เร่งเร้าอารมณ์ปรารถนา ให้คุโชนราวกับเอาน้ำมันราดรดบนเปลวเพลิง
“โอ้ว ฉันไม่ไหวแล้ว ซี๊ดดด”
หญิงสาวบิดเร่ากระเด้ง กระเด็น กระดอน ไปตามแรงกระแทกกระทั้น น้ำตาไหลซึมหางตาด้วยความเสียวสุดใจ หลงเตลิดไปในวังวนพิศวาส ปล่อยให้เขานำพาเธอไปสุดทางเสน่หา
“เยี่ยมมาก แน่นมาก โอ้ว ใกล้แล้วคนสวย”
เขากระแทกกายเข้าหาร่างงาม บดอัด เร็วแรง โจนจ้วงเข้าใส่กายสาว อย่างดุดัน หื่นโหย หิวกระหาย ซอยสะโพกสอบถี่ยิบ แทบนับจังหวะไม่ทัน เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องตามจังหวะถี่รัว
เสียงดัง ตั่บ ตั่บ ตั่บ !!!
“ซี๊ด โอย อูย...”
ใบหน้างามเหยเก สูดปากลั่นกับความเสียดเสียวในกาย แรงเสียดสีส่งผ่านความซ่านสยิวในกายสาว จนแทบขาดใจตาย บทเพลงกามาในครั้งที่สองทวีความเร่าร้อน จนนีรณาแทบหายใจไม่ทัน
ร่างกายของเธอพลิ้วไหวไปตามแรงเสน่หา ภายในกายสาวเต้นตุบตอดรัดกายแกร่งที่ยังคงเคลื่อนเข้าออก
และความทรมานก็สิ้นสุดลงเมื่อเธอเกร็งกระตุก แตกพร่างออกมา พร้อมกับเขาที่กระแทกกายหนักๆ หลายครั้ง ปลดปล่อยธาราอุ่นร้อนเข้ามาในกายของเธอ ก่อนจะแช่ตัวนิ่งให้เธอรีดเค้นธารสวาทออกจนหมดทุกหยด
“เธอต้องเป็นของฉัน ของฉันคนเดียว” เขาครางครวญ
กายแกร่งยังคงดิ่งจมในกายสาว ร่างหนากอดรัดร่างนุ่มนิ่มไว้แนบอกอุ่น ริมฝีปากพรมจูบไปทั่วดวงหน้างดงามของเธอ มือของเขากอบกุมทรวงอวบอิ่มไว้ราวกับเป็นเจ้าของมันมาแสนนาน
ภาพในมโนนึกวาบหายไป...
แต่ความรู้สึกระอุร้อนยังคงอวลอยู่ในใจ ร่างกายของเธอมันจดจำสัมผัสวาบหวามนั้นได้ไม่ลืม นีรณาถอนหายใจแรงลุกจากเก้าอี้ เดินไปยังเฟรมผ้าใบหยุดนิ่งมองภาพที่เธอเขียนไว้
รูปเขียนเป็นภาพของชายหนุ่มคนหนึ่ง ในท่านอนตะแคงชันศอกเท้ากับพื้น ท่อนบนเปลือยเปล่ามองเห็นลอนกล้ามเนื้อหกลอนบนหน้าท้อง แผงอกหนามีกล้ามเนื้อได้รูปสวยและขนหน้าอก
บนแผงอกนั้น ผิวกายสีทองแดงของเขา มันปลาบด้วยหยาดเหงื่อ ใบหน้าเหลี่ยมหล่อคมคาย จมูกโด่งงาม และดวงตาคมกริบกำลังจ้องมองเธอด้วยแววตาชวนหวามไหว ราวกับมีชีวิต
เธอเขียนรูปนี้หลังจากตื่นขึ้นมาในเช้าอีกวัน เก็บทุกความทรงจำถึงชายแปลกหน้าที่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อ
“คุณเป็นใคร...”
ปลายนิ้วเรียวยื่นไปแตะใบหน้าหล่อเหลาบนรูปเขียน เธอเหมือนคนที่ยังไม่ลืมตาตื่นจากความฝัน เมื่อความทรงจำในคืนแสนเร่าร้อน ยังคงตามหลอกหลอนเธออยู่ทุกนาที
เธอจะทำยังไงดี กับรอยตราที่เขาสร้างไว้บนร่างกาย และหัวใจดวงนี้หนอ...
- ผู้เขียน
