พรึ่บ! ชอว์ส่ายหน้าไปมา ยายเด็กนี่ เฮ้ยยยย เขากลายเป็นฝ่ายลุกจากที่นั่งอยู่ เดินสามก้าวก็ถึงตัวเธอ เขาทรุดตัวนั่งชันเข่าต่อหน้าเธอ และยื่นหน้าเข้าไปใกล้
“ถ้าไม่หุบปาก ฉันจะเอาความแตกต่างระหว่างเธอกับฉัน ยัดใส่ปากเธอเดี๋ยวนี้”
ควับ! หนูอัญปิดปากกัดปากล่างตัวเองไว้แน่น พร้อมเม้มปากสมทบแรงปิดกั้นสิ่งที่เขาพูดกับเธอและเธอเข้าใจว่าเขาจะเอาอะไรยัดปากเธอ ดวงตากลมโตกระพริบถี่ๆ จับจ้องมองดวงตาสีเทาที่อยู่ใกล้มาก และพยายามกลั้นเสียงร้องเสียงสะอื้นไว้อย่างหนักหน่วง
“เช็ดหน้าเช็ดตา ทำหน้าให้คนทั่วไปมองได้หน่อย อีกชั่วโมงเครื่องบินจะลงจอด ฉันจะพาเธอไปกินข้าวกับผู้ใหญ่ที่โหดร้ายคนหนึ่ง แต่เธอไม่เป็นอะไรแน่นอนถ้าทำตัวดีๆ และเชื่อฟังฉัน...เข้าใจมั้ย” หนูอัญพยักหน้ารับหงิกๆ แม้เธอจะปิดปากแน่น แต่แววตาเธอกลับไม่ปกปิดความกระจ่างใสที่ฉายออกมาอย่างชัดเจนในทันที
ชอว์จับจ้องมองแววตานั้น ยายเด็กนี่อ่านง่ายจร
