เฉินซือหยางกับไม่ได้แสดงออกว่าตกใจ หรือสำนึกผิดต่อการควงผู้หญิงอื่น แทนภรรยาเอกที่อยู่บ้านเลี้ยงลูก นั่นเป็นเพราะเขาวางตัวปกติ ผิดแต่ผู้อื่นกำลังคิดไปเอง ส่วนอันหว่านถิงพยายามใจกว้างให้มาก หล่อนมองความจริงตรงหน้าโดยให้เกียรติเฉินซือหยาง กระนั้นความหึงหวง ความเสียใจ และผิดหวังย่อมมีแน่นอน ผู้หญิงอย่างไรก็คงไม่คิดแบ่งปันสามีกับใคร และสายตาที่มองเฉินซือหยางแจ้งชัดว่า หล่อนเป็นเจ้าของเขาไม่ใช่สตรีคนอื่นที่พยายามเสนอตัว พร้อมแสดงท่าทางหลอกลวงผู้อื่นในห้องโถงนี้ว่าเป็นบ้านใหญ่ อย่างที่หลี่ชิงม่ายกระทำ เมื่อชายหนุ่มกำลังเตรียมเอ่ยบางสิ่ง แต่อันหว่านถิงยกนิ้วเรียวสวยทาบริมฝีปากบางสีสดของเขาเอาไว้ อย่างทีเล่นทีจริง “อย่าพึ่งคะ จะมาอ้อนบอกรักเมียต่อหน้าคนอื่นๆ เดี๋ยวพวกเขาอิจฉาเอา โดยเฉพาะคนที่อยากทำหน้าที่แทนฉัน จนตัวสั่น...” หางตาของอันหว่านถิงมองไปยัง หลี่ชิงม่ายที่ยามนั้น โมโหจนตาพร่า และล