ตอนที่ 4 เลิกกันเถอะ

1345 คำ
Episode 4 เลิกกันเถอะ!  หลังจากวันที่ติวกัน ฉันก็ไม่เคยได้พบปะพีทซึ่งๆหน้าอีกเลย ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วด้วย ฉันคิดถึง อยากเห็นหน้าเขาจัง ก่อนหน้านั้นเจอแทบทุกเวลา เห้อ! ยัยขวัญ! แกอย่าลืมสิว่าแกมีแฟนอยู่แล้วนะ เหมือนจิตใต้สำนึกของฉันแย้งขึ้น แฟนบ้าแฟนบออะไร ทุกวันนี้ลับหลังฉัน เขาควงใครต่อใครไม่รู้ ไม่ซ้ำหน้าเลย แม้กระทั่งรุ่นน้องมอต้น เขาก็มีกุ๊กกิ๊กกันแล้ว วันนี้เป็นวันเสาร์พอดี ฉันเลยเบื่อๆ ทำได้แค่ส่องเฟซบุ๊กเลือนไปมา แต่ว่า.... โพสต์ที่โชว์หราอยู่ทำเอาใจของคนที่แอบชอบกระตุกทันที พงพัฒน์ ธีระดา กำลังคบกับ ลิลลี่น่ารัก " ลิลลี่ ลิลลี่ ชื่อคุ้นๆจัง ใช่ๆ นี่มันยัยลิลลี่ซอยหนึ่งนิ " ลิลลี่ที่เคยเรียนตอนประถมมาด้วยกัน แต่พอมัธยมเธอไปเรียนโรงเรียนหญิงล้วนนะ แต่เอ๊ะ... เขาไปคุยกันตั้งแต่ตอนไหนนะ ฉันมันช้าไปจริงๆ มัวแต่ยึดติดอยู่กับคนสารเลวพันนี้ แต่ที่เขาบอกว่าถ่ายคลิปฉันไว้เรื่องจริงหรือเปล่านะ ฉันมีอะไรกับเขาแค่สองสามครั้งเอง ในที่สุดก็ถึงวันจันทร์สักที เบื่อบ้านมากไม่มีอะไรทำ ใครจะคิดว่ามีแฟนแล้วจะเหงาแบบนี้ ใครๆคงคิดว่า ฉันมีแฟนคงคุยกับแฟนทุกวันทุกเวลาเพราะต่อหน้าคยอื่น คู่ฉันเหมือนจะรักกันสุดๆละมั้ง แต่เปล่าเลย ฉันไม่ได้คุยกับหมาตัวไหนสักตัว! เพราะที่บ้านฉันเลี้ยงแมว 555+ หลังจากที่จอดมอเตอร์ไซค์ที่พามาเรียนประจำไว้ที่โรงรถของโรงเรียน ฉันก็เดินคิดอะไรเพลินๆ แต่ดันไปเห็น แฟนตัวเองกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับผู้หญิงคนหนึ่ง หลังพุ่มไม้ ประจวบเหมาะตอนนี้ยังเช้าอยู่เลย คนอื่นเลยยังไม่มา ฉันนิ่งสตั้นไป5วิ แต่ต้องมีสติกลับเมื่อมาเสียงครางดังเบาๆพร้อมเสียงลมหายใจหอบหืด ฉันรีบหลบแล้วเอาโทรศัพท์ออกมาอัดคลิปไว้ เผื่อมันจะเป็นประโยคกับฉัน " อ้าส์ ~ พี่พงศ์ข๋าา อ้ะ เมื่อไหร่จะเลิกกับนังขวัญ อื้ม ~ " " อื้ม~ บะ...เบาหน่อย เดี๋ยวคนก็แห่กันมาดูหรอก " ทั้งคู่สนทนาต่างๆนาๆ ฉันได้ยินหมดแหละ แต่ก็แอบอายนะ ทำไมไม่ไปทำกันตรงอื่นนะที่ลับตากว่านี้ งงใจมาก หรือชอบที่แปลกๆกัน หลังจากทั้งคู่เสร็จสมดั่งใจ ฉันรีบเดินออกมาจากตรงนั้น เดินตรงเข้าห้องน้ำไปทันที พร้อมถามใจตัวเอง " นี่เราไม่รู้สึกเจ็บอกเจ็บใจบ้างเหรอ? ที่เห็นแฟนตัวเองมีอะไรกับคนอื่น เราไม่มีความรู้สึกเหรอ? แต่เมื่อวันก่อนตอนเห็นพีทตั้งสถานะคบกับลิลลี่ ทำไมถึงรู้สึกว่าเจ็บแปลบๆที่อกนะ " ฉันพูดเบาๆกับตัวเอง ฉันเดินออกจากห้องน้ำเพื่อที่จะไปรอเพื่อนที่โรงอาหาร เราจะนัดกันที่นี้ประจำ เพราะมากินข้าวเช้ากัน " หยุดก่อน " เสียงนี้ทำให้เท้าฉันหยุดชะงัก ทั้งที่ไม่รู้ว่าเขาเรียกใคร " พีท พะ...พีทนายมีอะไรเหรอ? " ไม่รู้ทำไมพออยู่กันซึ่งๆหน้าฉันจะชอบรู้สึกประหม่าพูดตะกุกตะกักตลอด และทำไมวันนี้เขาถึงมาให้ฉันเห็น " ฉันว่าเธอควรเลิกยุ่งกับไอ้พงศ์ได้แล้วนะ " ฉันนิ่งอึ้ง จ้องหน้าเขา ไม่รู้ทำไมเขาถึงพูดแบบนี้ " ที่ฉันมาบอกเพราะฉันคิดว่าเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เรียนประถม ฉันหวังดี ไอ้พงศ์มันไม่ได้มีเเค่เธอคนเดียว " สิ้นเสียงเขา ฉันก็รู้แหละว่าเขาคงสงสารฉันละมั้ง และเขาน่าจะเป็นคนดี ไม่นั้นจะเตือนฉันทำไมเนอะ! " อืม " ฉันพยักหน้าบอกเข้าใจ " อีกอย่าง ไอ้พงศ์คบเธอเพราะมันพนันกับเพื่อน และที่มันยังคบเธอต่ออยู่เพราะเพื่อนมันบอกว่าต้องครบห้าเดือน ไอ้พงศ์จะได้เงินอีกครึ่ง ครึ่งแรกมันเป็นคนเปิดซิงเธอ มันก็ได้ไปแล้ว " สิ้นเสียงของเขา ทำให้ฉันปรี๊ดแตกมาก ฉันรู้แค่ว่าเขาพนันกับเพื่อนแค่นั้น ไม่รู้ว่าพนันเป็นเงิน และพนันเวลาด้วย ซึ่งฉันก็ยังโง่เง่าไม่เลิกกับเขาสักที " แต่พงศ์เขาแบล็กเมลฉัน " ฉันตัดสินใจบอกพีททันทีไม่รู้เพราะอะไรถึงไว้ใจเขา " อืม งั้นฉันจะลบให้เธอละกัน ถ้าหาเจอนะ " " อืม ขะ...ขอบใจนายมากนะ " " อืม " เขาพูดจบก็เดินออกไป พอถึงเวลาพักเที่ยง ฉันก็นัดพงศ์ให้ไปแถวโรงยิม " ที่รัก เค้ายังไม่กินข้าวเลย มีอะไรถึงนัดมาที่นี้ อย่าบอกนะว่ามาดูไอ้พวกนี้เล่นฟุตซอลกันนะ " เขาทำหน้าไม่พอใจ แต่ฉันคิดว่าเขาตอแหล " เปล่า แต่ขวัญมีอะไรจะพูด " " งั้นไปพูดตอนกินข้าวก็ได้นิ ปะ " เขาทำท่าจะจับมือฉัน แต่ฉันถอยห่าง " ฟังนะ เราเลิกกันเถอะ! " ฉันพูดจบ พงศ์นิ่งไปพักหนึ่ง แล้วยิ้มออกมา " หึ ลืมไปแล้วเหรอ ว่าฉันยังมีคลิปเธอ " นั้นไงธาตุแท้เขาออกแล้ว " แต่...ขวัญก็มีนะ คลิปของหนุ่มฮอตสดๆร้อนๆเมื่อเช้าเลย พงศ์อยากดูไหม " จริงๆทุกครั้งเวลาพงศ์แสดงทีท่าและน้ำเสียงแบบนี้ ฉันจะขลาดกลัวมาก แต่วันนี้ไม่รู้เอาความมั่นใจมาจากไหน พูดออกไปพร้อมเชิดหน้า " คะ...คลิปอะไร " เขาดูเลิ่กลั่ก ฉันตัดสินใจเปิดให้เขาดู เขาฟังอย่างอึ้งๆพร้อมเบิกตากว้าง มือเขาจะคว้าโทรศัพท์ฉันไปครอง แต่ฉันเร็วกว่า เก็บไว้ในกระเป๋าทันที พร้อมยิ้มเยาะเย้ยเขา " เป็นไง พงศ์รู้สึกยังไงบ้าง เวลาเป็นคนโดนกระทำ " " ขะ...ขวัญ อย่าทำแบบนี้นะ ลบคลิปเถอะ คลิปขวัญอะไรนั้น พงศ์กุเรื่องขึ้นมาเองแหละ เพราะพงศ์รักขวัญไง ไม่อยากให้ขวัญทิ้งพงศ์ไปตอนที่พงศ์ทำผิดต่อขวัญ " " มันไม่ดูเห็นแก่ตัวไปหน่อยเหรอ? " ฉันกอด อก แล้วจ้องหน้าเขา " ก็พงศ์มีความรู้สึกนะ คนอื่นมาอ่อยถึงที่จะอดใจได้ไง แถมขวัญก็ไม่ค่อยจะให้พงศ์เอาอีกด้วย " " ความผิดยกให้เป็นของคนอื่นตลอดแหละ ถามจริง พงศ์เป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า " " พงศ์ขอโทษ ลบคลิปเถอะ พงศ์พร้อมจะปรับตัวใหม่เพื่อขวัญเลย นะ นะ " " เลิกกับขวัญสิ ขวัญจะลบให้ " " โอเค เลิกก็เลิก แต่รู้ไว้เลยว่าพงศ์ไม่อยากเลิกเลย " เขาทำหน้าเศร้า แต่ฉันไม่หลงเชื่อหรอก " อืม ตามนี้นะ ขวัญพูดคำไหนคำนั้น " ฉันพูดจบลบคลิปให้เขาดูเลย แต่ในความเป็นจริง คลิปนี้ฉันได้ส่งให้ยัยหนิงกับยัยเดียร์ไว้แล้ว พวกนางทั้งสองคนแอบอยู่ใกล้ๆนี่แหละ ฉันให้อัดคลิปตอนที่ฉันบอกเลิกกันไว้ด้วย " 5555+ ขอบใจมากนะขวัญไม่คิดว่าจะโง่ขนาดนี้ จะบอกให้นะ จริงๆฉันไม่ได้รักเธอเลย ที่ฉันยอมมาคบกับเธอเพียงเพราะฉันพนันกับเพื่อนไว้แค่นั้น " จู่ๆเขาก็หัวเราะออกมาอย่างสะใจ และน้ำเสียงคำพูดคำจาก็เปลี่ยนไป ซึ่งฉันรู้แล้วว่าเขาต้องมาไม้นี้เลยไม่ตกอกตกใจอะไร " อืม รู้แล้ว รู้นานแล้วด้วย ขวัญก็ไม่เคยเสียใจที่เลิกกับพงศ์ แต่เสียใจที่ตัวเองคิดผิดไปคบกับคนหมาๆแบบพงศ์! " ฉันพูดจบเดินออกมาอย่างสวยๆ ' เป็นอิสระแล้วเว้ย!! ' ❤️***********❤️ นามปากกาม่านฟ้า
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม