บรรยากาศแปลกๆ
1041 คำ
“เปล่าค่ะ” ปากกับใจช่างสวนทางกันสิ้นดี
เขาชักนิ้วมือออกมา “แฉะขนาดนี้ ระวังนอนไม่หลับนะ คันใช่ไหม พี่เกาให้นะ”
เขาเริ่มจับลำเนื้อแข็งกร้าวเขี่ยไปตามร่องก้นขาวขึ้นๆ ลงๆ จากนั้นก็ขยับตัวลงมา ยกขาข้างหนึ่งของเธอขึ้น แล้วค่อยๆ กดแท่งเนื้อร้อนฉ่าเข้าไปในร่องรัก แช่นิ่งอยู่เช่นนั้น มือก็ทั้งคลึงทั้งขยี้
“พี่ธีร์” เธอหลุดเสียงครางออกมา หอบอากาศหายใจเฮือก
“ร้องทำไมคะ เป็นอะไร” เขาถาม อดทนที่จะยังไม่รุกลึกในความคับแน่น ชอบจริงๆ ที่ได้แกล้งเธอแบบนี้
นิดาจับผ้าห่มมากัดไม่ยอมตอบ ในใจอยากวิงวอนให้เขาเดินหน้า
“อยากได้ไหม” เขาสาวกายออกแล้วกระแทกกลับเข้าไปหนักๆ เน้นๆ แล้วหยุด
“พี่ธีร์” นิดาครวญครางชื่อเขา เธอไม่อาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้อีกต่อไป
“ขา” เสียงของธีร์เต็มไปด้วยการล่อลอง
“รีบง้อสิคะ”
“ง้อยังไงดี” เขาถามเสียงพร่า แม้จะกลายเป็นผู้คุมเกมโดยสมบูรณ์
“ระ...เร็วค่ะ เร็วๆ” นิดาร้องขอ
ธีร์ยิ้มกริ่ม กระทั้นกายระรัวตามคำร้องขอ
“อีก อีกค่ะ”
ธีร์รัวสะโพกถี่ยิบ พละกำลังทั้งหมดที่มีถูกถ่ายทอดไปที่เธอ
“จะ..ถึง...แล้วค่ะ...ถึง...ซี้ดดดดด”
“รอพี่ด้วย” เขาซอยเข้าซอยออกอย่างลืมตัวลืมตาย แล้วสมองก็ถึงกับพร่าพรายเมื่อน้ำในลำกายแกร่งพุ่งฝังลึกในร่างเธอในจังหวะที่เธอก็บีบกระตุกอย่างรุนแรง
ธีร์จับชุดนอนของเธอให้เข้าที่เข้าทาง แล้วขยับขึ้นไปหอมแก้มเธอ นิดายังไม่ยอมหันกลับมา แต่คราวนี้เธอจับมือเขาและดึงมาหนีบให้นอนกอด ธีร์หอมเธออีกครั้ง แล้วกระซิบข้างหู
“หายงอนแล้วใช่ไหม ราตรีสวัสดิ์นะครับ”
นิดายิ้มบางๆ โดยไม่พูดอะไร
..............
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
นาฬิกาที่เธอตั้งไว้ในโทรศัพท์ดังขึ้น นิดาหยิบมาปิดอย่างมือโปร ตอนนี้เป็นเวลาตีสอง สเตปต่อไปที่เธอตั้งไว้คือตีสองสิบห้านาที ตีสองยี่สิบห้านาที และตีสองครึ่ง พอนาฬิกาในโทรศัพท์สเตปสุดท้ายดังขึ้น เธอก็ปิดมัน จับแขนของเขาที่พาดอยู่บนตัวออก และลุกขึ้นมานั่งหลับตานิ่ง เธอหันไปข้างกายเห็นเขายังนอนหลับสนิท เธอก้มลงไปหอมแก้มเขาหนึ่งฟอดและหน้าผากอีกหนึ่งฟอด แล้วเดินไปล้างหน้า แปรงฟัน อาบน้ำ
ธีร์ยิ้มในหน้า มองตามหลังหญิงสาวที่เดินเข้าไปในห้องน้ำ ความจริงเขาตื่นตั้งแต่นาฬิกาปลุกดังครั้งแรกแล้ว แต่แกล้งทำเป็นหลับ แล้วการหอมที่งัวเงียของคนเมาขี้ตาก็ทำให้เขาถึงกับยิ้ม
ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงนิดาก็ก้าวออกมาในชุดคลุมอาบน้ำพร้อมกลิ่นหอมฟุ้ง คราวนี้เธอดูสดชื่นผิดกับเมื่อกี้ลิบลับ เธอเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าบิวด์อิน หยิบชุดนั้นชุดนี้ออกมา
“ปิดล่างเปิดบน ปิดบนเปิดล่าง ไม่ต้องใส่ไปนะ เดี๋ยวเด็กใจแตก” เขานอนเอามือประสานกันไว้ใต้ศีรษะขณะออกคำสั่ง
นิดาหันมามองเขา เธอหยิบชุดแรกออกมาโชว์ให้เขาดู
“เห็นนม” เขาบอก
ชุดที่สอง “เห็นสะดือ” เขาบอก
ชุดที่สาม “เห็นก้น” เขาบอก
ชุดที่สี่ “เห็นน้องสาว” เขาบอก
ชุดที่ห้า “เหมือนเพิ่งโดนข่มขืน” เขาบอก
หลายชุดผ่านไปก็ยังไม่ผ่านความเห็นชอบของเขาเสียที จนนิดาเริ่มท้อ
“เรียบร้อยกว่านี้ก็ชุดนักศึกษาแล้วละ”
“ถ้าใส่ชุดนั้นมาพี่จะจับปล้ำให้ดู ทั้งรัดทั้งสั้น ก่อนเปิดเทอมพี่จะไปซื้อให้ใหม่” เป็นเรื่องจนได้ เธออุตส่าห์เชื่อฟังเขาโดยไม่ปริปากบ่นแล้วเชียว
ในที่สุดนิดาก็มานั่งอยู่หน้ากระจกด้วยชุดเดรสกระโปรงบานยาวคลุมเข่ามีลายดอกไม้กระจุ๋มกระจิ๋มน่ารัก ตัวเสื้อเป็นแขนตุ๊กตา โดยมีธีร์ยืนถักเปียให้
“ไม่น่าเชื่อว่าพี่ธีร์ถักเปียเป็น”
“จำมาจากยูทูบ เพิ่งดูเมื่อวานตอนรอเวลาสัมมนาน่ะ”
คำตอบของเขาทำให้นิดาหลุดขำ มุมน่ารักๆ เยอะนะคุณสามี
‘สามี’ นี่เธอยอมรับแล้วเหรอนี่ นิดารีบสลัดความคิดนี้ทิ้ง
“ถ้าถักสองข้างวันนี้ก็เป็นพจมานแล้วนะ” หญิงสาวลุกขึ้น แล้วหันซ้ายหันขวาสำรวจความเรียบร้อย
“มันไม่ค่อยเรียบ ปล่อยตรงไหมเดี๋ยวพี่ดรายผมให้ใหม่” เขาดูเป็นกังวล เพราะเปียของเธอมันบิดเบี้ยวไปมา ผมบางช่วงก็หลุดลุ่ย
“สวยที่สุดสำหรับนิแล้วค่ะ” เธอบอกแล้วจับมือเขา
“ขอบคุณครับ” เขายิ้มให้กับคำชมของเธอ
“เดี๋ยวนิต้องไปรับพี่น้ำที่บ้านราตรีค่ะ พี่น้ำบอกว่าอยากไปดูค้างคาวบินกลับถ้ำด้วย แล้วก็ไปสมทบกับพี่ดาวที่ออฟฟิศ”
“พี่ไปส่งที่บ้านราตรี”
ตีสามครึ่งคือเวลาที่เธอนัดหมายกับน้ำไว้ และไปสมทบกับดาวตอนตีสี่ แล้วทั้งหมดจะไปพบกับคณะลูกเสือ-เนตรนารีที่จุดนัดหมายตอนตีสี่ครึ่ง ตีห้าโดยประมาณจะเป็นเวลาที่ค้างคาวบินกลับถ้ำ
ธีร์จอดรถในลานจอดรวมสำหรับลูกค้าที่เข้าพัก กิจกรรมต่างๆ ที่หยุดนิ่งพาให้บรรยากาศยามนี้เงียบฉี่ มีเพียงเสียงน้ำในลำธารและเสียงลมที่ดังแว่ว ไฟที่ส่องตามทางก็เป็นแสงสลัวๆ ยิ่งทำให้ดูวังเวง
“พี่เดินไปด้วย” ธีร์บอกแล้วพากันลงจากรถ
ในความเงียบ เสียงรองเท้าที่กระทบพื้นเบาๆ ก็ยังดังก้องในหู บ้านแต่ละหลังอยู่ห่างกันพอสมควรเพราะมีสวนคั่นกลาง ออกแบบมาเพื่อความเป็นส่วนตัวโดยเฉพาะ เมื่อเข้ามาในเขตบ้านราตรี เดินไปอีกไม่กี่เมตร เธอก็ได้ยินเสียงบางอย่าง มันเป็นเสียงร้องของความเจ็บปวด
- ผู้เขียน
