เสน่หาใต้แสงดาว

เริ่มงานวันแรก

10.30 วันรุ่งขึ้น

หญิงสาวร่างเล็กบาง หากดูมีน้ำมีนวลอวบอิ่มในจุดดึงดูดตา อันเป็นหุ่นที่ผู้หญิงทุกคนปรารถนาก้าวเข้ามาในสำนักงานของรีสอร์ตนิรชา พนักงานที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงานต่างเงยหน้าขึ้นเมื่อธุรการที่นั่งอยู่ด้านหน้าสุดของห้องเอ่ยทัก

“อ้าว น้องนิ สวัสดีค่ะ”

“สวัสดีค่ะพี่จอม” นิดาทักตอบจอมใจพร้อมกับยกมือไหว้ ธุรการวัยสี่สิบกว่าซึ่งทำงานที่นี่มานาน นอกจากเจ้าตัวแล้ว ตอนนี้สามีและลูกสาวของจอมใจก็ทำงานอยู่ภายในอาณาจักรของครอบครัวเธอด้วย

“สวัสดีค่ะ”

“สวัสดีครับ”

พนักงานในห้องต่างทักทายด้วยความตื่นเต้นดีใจ ถึงแม้นิดาจะมาที่รีสอร์ตแค่ช่วงปิดเทอม หรือวันหยุดในบางครั้ง แต่ทุกคนก็รู้จักและรักใคร่หญิงสาว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่นิดาจะเข้ามานั่งดูแลงานแทนพี่ชายชั่วคราว

“สวัสดีค่ะพี่ๆ” นิดายกมือไหว้ทุกคนโดยไม่ถือตัวว่าตนเองก็เป็นหนึ่งในเจ้าของที่นี่เช่นกัน แต่เธอให้ความสำคัญกับระบบอาวุโส

อันที่จริงคชาบอกว่าเธอแทบไม่ต้องทำอะไร เพราะเขาได้ผู้จัดการมากความสามารถเข้ามาทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่เขาแล้ว ซึ่งคนคนนั้นเป็นเพื่อนคชาเอง ครั้นเห็นว่าน้องสาวปิดเทอมในช่วงที่เขาต้องไปต่างประเทศจึงถือโอกาสให้มาช่วยงาน เป็นการเรียนรู้งานไว้ก่อนเพราะอีกปีเดียวเธอก็จะเรียนจบ เมื่อถึงเวลานั้นเขาอยากให้น้องสาวกลับมาช่วยดูแลธุรกิจที่นี่ซึ่งกำลังขยับขยายให้ครบวงจรและใหญ่โตขึ้นอีก แต่ถ้าหากน้องสาวยังยืนยันที่จะตามแฟนหนุ่มไปเรียนต่อที่อังกฤษอย่างที่เคยเล่าให้ฟัง เขาก็ไม่ขัดข้อง หรือเธออยากจะทำอย่างอื่นตามความฝัน เขาก็คงต้องให้อิสระกับเธอก่อน แต่ก็หวังลึกๆ ว่าเมื่อเธอได้สนุกกับการใช้ชีวิตแล้ว เธอจะมาบริหารงานที่นี่

“ว้าว น้องนิมาแล้ว คราวนี้ดูสาวขึ้นเป็นกองเลย” อ้อย พนักงานหญิงคนหนึ่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่และเอ่ยเหมือนเพ้อขณะมองน้องสาวของคชาซึ่งอยู่ในชุดมินิเดรสผ้ายืดคอวีสีครีมแนบไปกับเรือนร่าง แขนกุดโชว์เรียวแขนขาว ผมยาวดำขลับปล่อยตรง ดวงหน้าเรียวเล็กและเครื่องหน้าที่สมบูรณ์แบบอยู่แล้วทำให้นิดาไม่ต้องทำอะไรมาก นอกจากแต่งหน้าบางๆ เคลือบลิปกลอสสีอ่อนๆ

“ดีใจจัง มีคนสวยๆ มานั่งในออฟฟิศเราบ้าง ค่อยเจริญหูเจริญตาหน่อย” เมฆา พนักงานชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้น และได้รับเสียงสะท้อนกลับในทันที

“พูดแบบนี้เดี๋ยวเจอดี จริงไหมพวกเรา” แสนรักส่งเสียงหาพวก

“จริง” พนักงานหญิงที่เหลือแท็กทีมเป็นเสียงเดียวกัน

“พูดเล่น อย่าทำอะไรผมเลย” เมฆารีบแก้ตัว “เมื่อไรผู้จัดการจะมานะ หนุ่มๆ คนอื่นก็ไปข้างนอกกันหมด ตอนนี้เป็นผู้ชายคนเดียวหัวเดียวกระเทียมลีบแล้วเนี่ย”

“โน่น ผู้จัดการไปไร่องุ่น คงอยู่ออฟฟิศโน้นแหละ” จอมใจเป็นคนตอบ

“พูดแล้วอิจฉา เมื่อไรออฟฟิศนี้จะมีสาวๆ สวยๆ มาให้ฉันจีบบ้างนะ” เมฆาตัดพ้อโชคชะตาของตัวเอง และคำพูดนั้นก็สะดุดหูหญิงสาวผู้มาใหม่ ตีความได้คร่าวๆ ว่าผู้จัดการรีสอร์ตซึ่งเป็นเพื่อนของคชากำลังปลูกต้นรักกับพนักงานฝั่งไร่องุ่น

“เกินไป ที่นั่งหัวโด่นี่โสดๆ ทั้งนั้นนะยะ ตาไม่ถึงเอง” ดาด้าพนักงานหญิงอีกคนลุกขึ้นมาชี้หน้าเมฆา

“พอๆ เลิกทะเลาะกันได้แล้ว...เกรงใจน้องนิบ้าง” เกวลิน เลขาฯ ของคชาห้ามทัพ แล้วเดินมาหานิดาที่ยืนหัวเราะอยู่

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่เกว ทำตัวตามสบายน่ะดีแล้ว” นิดาชอบที่พนักงานทุกคนแสดงออกอย่างเป็นกันเอง เพราะมันทำให้บรรยากาศในที่ทำงานอบอุ่น

เธอกวาดตามองทั่วออฟฟิศ แต่ก็ไม่เจอเขาผู้นั้น จึงเดาเอาว่าเขาคงจะรับผิดชอบอยู่ในจุดอื่นของรีสอร์ต

“เชิญน้องนินั่งที่โต๊ะในห้องของพี่คชานะคะ พี่จัดโต๊ะรอไว้แล้ว” เกวลินทำท่าจะพานิดาเข้าไปในห้องของพี่ชาย

“อืม พี่เกวคะ นิขอนั่งข้างนอกได้ไหม เข้าไปนั่งในนั้นคนเดียวเหงาแย่เลย” หากถึงที่สุดแล้ว ถ้าเธอเลือกที่จะดับฝันที่ยังไม่มีตัวตนแล้วมาอยู่ที่นี่อย่างเต็มตัว เธอควรจะรู้อย่างรอบด้านเพื่อสร้างความคุ้นเคย ภายภาคหน้าเวลามีปัญหาอะไรเธอจะได้แก้ไขสถานการณ์ได้ถูกต้อง

“เอางั้นเหรอคะ” เกวลินถาม

“ค่ะ แบบนั้นแหละค่ะ”

“งั้นเชิญทางนี้ค่ะ” เกวลินเดินนำนิดาไปอีกมุมหนึ่งของห้อง มุมนี้มีโต๊ะทำงานที่ใหญ่กว่าของพนักงานคนอื่นๆ ตั้งอยู่สี่ตัว หนึ่งในนั้นน่าจะไม่มีเจ้าของเพราะปราศจากข้าวของเครื่องใช้

“เอ่อ โต๊ะใครมั่งคะเนี่ย” นิดาเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“โต๊ะนี้โต๊ะพี่เองค่ะ” เกวลินชี้ไปที่โต๊ะด้านหน้าตัวหนึ่ง จากนั้นก็ชี้ไปยังโต๊ะข้างๆ “ส่วนนั่นของดาว ดาวออกไปต้อนรับลูกค้าที่อาคารสัมมนาค่ะ วันนี้มีบริษัทจองห้องสำหรับจัดงานสัมมนาและจองที่พักค่ะ” ดาวเป็นเลขาฯ อีกคนหนึ่งของคชา รับผิดชอบในส่วนงานที่ต้องออกนอกสถานที่กับคชา รวมทั้งทำงานร่วมกับภาครัฐและเอกชนในการแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ในจังหวัดให้นักท่องเที่ยวรู้จัก

“อ๋อ ช่วงนี้คนจองที่พักเยอะไหมคะ” นิดาถาม

“ต้องบอกว่าไม่เคยว่างเลยค่ะ ต้องจองล่วงหน้ากันเป็นเดือนเลย ตั้งแต่ได้ผู้จัดการมาช่วย คนแน่นตลอด” เกวลินเอ่ยด้วยความชื่นชม “นั่นน่ะค่ะ โต๊ะด้านหลังนั่นเป็นของผู้จัดการ ส่วนน้องนิก็นั่งโต๊ะด้านนั้น” เกวลินหมายถึงโต๊ะด้านหลังซึ่งอยู่ใกล้กับผู้จัดการ

“ได้ค่ะ” นิดาไม่มีปัญหาอะไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้จัดการก็เป็นเพื่อนสนิทของพี่ชาย เธอรู้จักเพื่อนสนิทของพี่คชาทุกคน สมัยเรียนมหาวิทยาลัยพี่คชาพาเพื่อนไปที่บ้านบ่อย และเวลาที่เธอไปหาพี่ชายที่มหาวิทยาลัยพวกเขาก็ชอบมาแหย่เธอเล่น อยากรู้เหมือนกันว่าจะเป็นพี่ชัช พี่ทศ พี่ป๊อป หรือว่าพี่แบงก์กันแน่ที่มาเป็นผู้จัดการที่นี่

“แต่ส่วนใหญ่ผู้จัดการไม่ค่อยเข้ามานั่งหรอกค่ะ งานข้างนอกเยอะมาก ต้องวิ่งไปวิ่งมาหลายที่ อีกอย่าง ผู้จัดการชอบไปนั่งออฟฟิศที่ไร่องุ่นมากกว่า”

“อ๋อ ค่ะ” นิดาตอบพร้อมรอยยิ้ม

“โอเคค่ะ เดี๋ยวพี่ให้น้องๆ ในออฟฟิศช่วยกันยกอุปกรณ์สำนักงานมาให้นะคะ”

“ขอบคุณค่ะ”

...................................