จอมยั่ว
1034 คำ
นิดาถึงกับครางหอบ เนื้อตัวโยกคลอน เธอไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่น ธีร์มองนิดาที่ถูกเขาปล้นชิงความสาวด้วยสายตาที่เข้มข้นด้วยความใคร่ ก่อนจะรู้สึกได้ว่าสะโพกสาวเริ่มหยัดรับแก่นกายเขาในอัตราความเร่าร้อนเรียกร้องที่ไม่ต่างจากเขา
“ซี้ด นิดา...”
“อ๊า...”
“แน่นมากที่รัก”
“สะ..เสียวค่ะ”
“นี่เป็นไง” เขาหยุดชั่วอึดใจ ก่อนถอนกายออกแล้วกระแทกเข้าใส่อย่างรุนแรง
“อึก อ๊า” นิดาครางแทนคำตอบ แลบลิ้นเลียริมฝีปากที่แห้งผาก
“ยั่วจังเลย”
“ปะ..เปล่า นะ..คะ”
“ยั่วเก่งตั้งแต่ม.6 แล้วไม่รู้ตัวหรือไง”
“ครูขา อย่าไปค่ะ ขอ” นิดายกสะโพกส่ายร่อน เมื่อเขาถอนกายแกร่งออกไปอีกครั้ง
“อยากเป็นเมียครูใช่ไหม ถึงขอแบบนี้” เขาเคล้นคลึงอกอวบ บีบบี้ยอดอกอย่างมัวเมา ขณะที่ลำกายจดจ่ออยู่ตรงปากทางรัก
“อยากเป็นมาตั้งนานแล้วใช่ไหม ถ้าไม่พูดเธอไม่ได้ครูนะ”
เขาจุดไฟสวาทเผาไหม้ความอายของนิดาจนหมดสิ้น ทำให้หญิงสาวต้องร้องตอบออกไปอย่างไม่มีทางสู้
“คะ...ค่ะ หนูอยากเป็นเมียครู”
ทันทีที่คำพูดนั้นหลุดออกมา ธีร์ก็แทรกใส่ลำกายหมดมิด “เธอได้ครูเป็นผัวแล้วนะนิดา เธอได้ครูสมใจแล้ว”
คำพูดวาบหวามส่งอารมณ์ให้กายแกร่งเหยียดใหญ่อย่างทระนง กระแทกกระทั้นถี่ยิบ ร่องรักสาวที่ยังอ่อนประสบการณ์บีบตัวกับการเสียดสี
“อื๊อ”
“เดี๋ยวมาแตกพร้อมกัน รสชาติของผัวเมีย อยากรู้จักไหม”
“อา...”
“ตอบสิ อยากรู้จักไหม”
“อยากค่ะ” ตอบตามความปรารถนาส่วนลึก
สิ้นเสียงหวาน ธีร์ก็ระรัวกายประสานกับนิดาที่ร่อนสะโพกตอบโต้จังหวะเขา ธีร์รับรู้ได้ถึงแรงโอบรัดที่แก่นกายว่าเธอกำลังไต่ขอบสวรรค์ ความหน่วงหนึบของการสอดประสานทำให้เขาโถมกายหนักขึ้น รุนแรงขึ้น และรัวเร็ว เลือดในกายหนุ่มหลอมรวมพุ่งตรงสู่กลางกาย แล้วระเบิดพร่างเป็นลาวาสีขาวข้นคลั่กเข้าไปในร่างเธอที่กำลังรัดเกร็ง
“อ๊ากกกกกก”
เขาคำรามก้องขณะปลดปล่อยอย่างดุดัน สาสมแก่การรอคอยเด็กสาวที่เขาเกือบสร้างตราบาปในช่วงมัธยมปลาย นับแต่เหตุการณ์ในวันนั้นเขาก็บำบัดความใคร่ให้ตัวเองด้วยภาพที่เธอเสร็จสมด้วยนิ้วของเขา...และแก่นกายกร้าวแกร่งของเขา
ธีร์ค่อยๆ ประคองขาเธอลงวางราบบนที่นอน ทว่าร่างกายยังคงฝากฝังในร่องรักอุ่นร้อนที่ผสมผสานด้วยน้ำรักทั้งของเขา ของเธอ เขาทิ้งศีรษะตรงซอกคอสาว ลมหายใจรินรด วางมือข้างหนึ่งบนทรวงอกอวบตึง
“ข้างในอุ่นไหมจ๊ะเมียจ๋า ผัวอุ่นมากเลย”
เขาเบียดบดการเชื่อมประสานประกอบคำพูด เสียงกระเส่าแหบพร่าของเขากระตุ้นเตือนถึงสถานะใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้น แล้วยังการปลดปล่อยที่ไร้การป้องกันอีก มันแทรกซอนเข้าไปในสมองของนิดา ของเหลวอุ่นร้อนที่ไหลออกมาจากทางรักทำให้เธอตกใจ เบิกตามองเขาที่กำลังยิ้มให้
“ทำไมไม่ป้องกัน”
“ไม่ต้องกลัว ฉันสะอาด ปลอดโรค”
“ถ้าฉันท้อง...”
“จากผัวเมีย ก็กลายเป็นพ่อแม่ไงคะ” เขากดสะโพกบดเบียด
คำว่า ‘ผัวเมีย’ ที่เกิดขึ้นอย่างผิดที่ผิดเวลาและผิดคน กลับสร้างความวาบหวิวจนใจเต้นแรง มันอาบซ่านไปทุกอณูกายจนเผลอบีบรัดร่องรักที่กำลังถูกก่อไฟสวาท ลำกายแกร่งที่ยังไม่ผละไปไหนกระตุกเมื่อถูกกระตุ้น มือหนาเริ่มบีบหนักหน่วงบนทรวงสาว ร่างกายเธอตอบสนองกลับโดยไม่ได้ตั้งใจด้วยการหยัดยกเนินสาวขึ้นแล้วขมิบรัดลำกายที่เหยียดขยายคับแน่น
“อูว ซี้ด” ธีร์ครางเบาๆ
“พอค่ะ” นิดาห้ามเขาไว้ เมื่อเริ่มเสียวซ่านจากน้ำมือที่เคล้นคลึงทรวงอก
“เธอต้องการฉันไม่ใช่เหรอ” เขาถามพร้อมบดคลึงเนินสวาทสาว ลำกายแกร่งในร่องรักบี้บดกับผนังอ่อนนุ่ม “เธอรัดฉันซะแน่นขนาดนี้”
“โอะ อา” เธออ้าปากหอบ ตัวสั่นและเกร็ง
เขายังคงเบียดบดหยอกล้อ ขยับเข้าออกโยกคลึง
“ซู้ด นิดา แน่น แน่นมาก นี่เธอเสร็จอีกแล้วเหรอ”
ร่างกายภายในของเธอบ่งบอกแบบนั้นทำไมเขาจะไม่รู้ ถึงเขาจะยังไม่ทันทำอะไรมาก แต่ความร่านร้อนในตัวของหญิงสาวยังไม่บรรเทาเบาบางลง แม้เขาจะช่วยเธอปลดปล่อยออกไปบ้างแล้วก็ตาม
“ร้ายนักนะเรา” เขาจูบขมับเธอแผ่วเบาเมื่อหญิงสาวเริ่มผ่อนคลาย
วันนี้เขาประจักษ์แจ้งแล้วว่า นิดาของเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้ อยากลอง และเร่าร้อนดั่งไฟ
ธีร์ผละกายออก ลุกขึ้นเต็มความสูง นิดาแทบระทดระทวยเมื่อมีโอกาสได้เห็นร่างกายของเขาครบทุกสัดส่วน เขาดูลีน ไร้ไขมัน อุดมด้วยมัดกล้าม กล้ามท้องขึ้นเป็นลอนซิกซ์แพ็ก ความกร้าวแกร่งหยิ่งผยองกลางกายชูชันเหยียดใหญ่ฉ่ำชุ่ม นิดาขนลุกซู่เมื่อจินตนาการภาพขณะที่มันดุนดันจะเข้าไปอยู่ในร่างกายของเธอก่อนหน้านี้ มิน่ามันถึงยากลำบากและทำให้เจ็บจนน้ำตาริน
“มันจะเป็นของเธอคนเดียว” พูดจบเขาก็ช้อนร่างบางขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน แล้วอุ้มเธอเดินไปยังโต๊ะเครื่องแป้ง เอาขาเกี่ยวเก้าอี้หลบ วางให้เธอยืนหันหน้าเข้าหากระจก แล้วยืนซ้อนหลัง สอดแขนกอดพาดผ่านหน้าอกด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างลูบวนบนหน้าท้องแบนราบของหญิงสาว
ความงดงามของร่างกายสาวทำให้ลำกายที่เบียดชิดตรงก้นงอนสวยของเธอปวดตุบ เขาบีบขยำทรวงอกขาวผ่องระบายกำหนัด สายตาคมกล้าจับจ้องหญิงสาวผ่านหน้ากระจก นิดาหลับตาพริ้ม สมองมึนเบลอจนไม่สามารถปะติดปะต่ออะไรได้
- ผู้เขียน
