ตอนที่ 20 แม้ข้าจะชอบที่เจ้าเป็นเช่นนี้... 1
หูเตี๋ยหอบอาภรณ์วิ่งไปยังห้องอาบน้ำที่กั้นไว้ ร่างกายส่วนล่างที่ปวดระบมทำให้เคลื่อนไหวลำบาก ใจของนางเต้นกระหน่ำราวกลองรบ ใบหน้าและผิวกายร้อนวูบวาบ แม้ว่าชายคนนั้นจะเป็นสามีของนาง แต่ทว่ายามที่ถูกเขาจ้องมองร่างกายก็พลันรู้สึกรุ่มร้อนราวกับจะเป็นไข้เสียอย่างนั้น
หูเตี๋ยตักน้ำเย็นราดตัวเพื่อเรียกสติ ตัวสั่นเทาด้วยความหนาวเย็น แต่นางกลับใจแข็งกัดฟันเพื่อข่มกลั้นความหนาวเย็นในอก ดวงตาสีน้ำตาลกวาดมองผิวกายที่เป็นรอยแดงจ้ำ ครั้นคิดถึงภาพอันรางเลือนในความทรงจำ ดวงหน้าก็พลันแดงซ่าน
นึกก่นด่าตัวเองในใจว่าไม่น่าดื่มจนเมามายไม่ได้สติเลยจริงๆ
ทางด้านชายหนุ่ม ครั้นความทรงจำกลับมาก็สวมอาภรณ์ลวกๆ คราแรกคิดจะทำลายหลักฐาน ทว่าท้ายที่สุดก็ตัดผ้าปูที่นอนส่วนนั้นไว้ แล้วเอาไปล้างน้ำ คราบเลือดแดงยังหลงเหลือเป็นรอยจาง ผ้าปูที่นอนส่วนที่เหลือจึงจับไปเผาทิ้ง
