18.00 น.
ก๊อก ก๊อก
“มาแล้วค่ะ” แนนลากเสียงยาว รีบวิ่งไปที่ประตู
ก่อนจะเปิดออกไปก็ก้มลงสำรวจตัวเองว่าแต่งตัวเรียบร้อยแล้วหรือยัง และใช้นิ้วสางผมเพื่อจัดทรง จากนั้นก็เปิดประตูพร้อมกับรอยยิ้มหวาน
“ขอโทษนะครับที่มารบกวน”
“เข้ามาก่อนค่ะ”
เควินเข้ามานั่งที่โซฟา แนนก็เดินไปหยิบเสื้อสูตของเขาใส่ถุงกระดาษนำออกมาให้เจ้าของ
“ขอบคุณครับ”
“จะกลับเลยเหรอคะ”
เห็นเขานิ่ง ๆ ต่างจากคืนนั้น ทำให้แนนตัดสินใจถามออกไป
“ครับ”
แนนเจื่อนยิ้มที่มีลงเล็กน้อยก้มหน้ามองพื้น มือเล็กบีบเข้าหากันแน่นราวกับเสียดาย
“คุณแนนครับ”
เสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกก็ทำให้แนนต้องปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ช้อนสายตาคู่หวานพร้อมกับรอยยิ้มขึ้นมอง
“ไปคอนโดของผมไหม”
“ไปค่ะ”
กรี๊ด… ยัยแนน เธอไม่คิดจะเล่นตัว หรือปฏิเสธเขาหน่อยเหรอ
เธอก้มหน้าหลับตาปี๋ ต่อว่าตัวเองในใจ ก่อนจะลืมตาขึ้นแล้วถามต่อ
“ไปตอนนี้เลยไหมคะ”
“ครับ”
@ T
