ชั่วโมงต่อมา_
"หนูอาบเสร็จแล้ว แต่ว่า..." ใบหน้าใสชะโงกผ่านประตูห้องน้ำบอก เมื่อกี้ลืมหยิบชุดใหม่เข้าไป ครั้นจะนุ่งผ้าขนหนูออกมาก็คงดูไม่สุภาพ
"มาเลือกเอา" คนตัวสูงบอกเสียงเรียบ เขาเองนุ่งเพียงผ้าขนหนูสีเข้มที่เอวสอบชิ้นเดียว กำลังนั่งโซฟาตัวยาวอยู่ท้ายเตียงนอนสีหน้าเคร่ง
"คือว่าปิดตาก่อนได้ไหมคะ" น้ำเสียงหวานเริ่มตะกุกตะกัก บรรยากาศล่อแหลมจนหัวใจดวงเล็กหวาดหวั่น
"เคยเห็นแล้วนิ จะอายทำไมอีก"
"ก็อายนี่หน่า รอบนั้นก็ไม่ได้เต็มใจให้มองด้วย" คนตัวเล็กยังยืนแอบข้างหลังประตู ใครจะกล้าเดินตัวเปลือยออกไปให้ผู้ชายเห็นรูปร่าง
"ป๊าใกล้จะกลับมาแล้ว ยังอยากช้าอยู่ไหม?"
"งั้นปลาวาฬรีบไปก็ได้" แขนข้างนึงยกปิดส่วนบน และอีกข้างก็จับชายผ้าขนหนูให้บดบังจุดสงวน
"ทำไมถึงตอบตกลงมาอยู่ที่นี่" คำถามของฟอเรสต์ ทำให้คนตัวเล็กหยุดฝีเท้าเดิน ทั้งที่ยังอยู่เบื้องหน้าต่อสายตาคม
"ปลาวาฬอยากได้ทุนเรียนต่
