พนักงานดูแลคอนโด เป็นชายวัยกลางคน คลี่ยิ้มให้กับอิงฟ้า ก่อนจะเป็นฝ่ายเอ่ยถามหญิงสาวบ้าง
“คุณอิงฟ้าใช่ไหมครับ”
“ค่ะ ใช่ค่ะ”
อิงฟ้ารับคำรัวเร็ว มีความหวังว่าพนักงานดูแลคอนโดจะให้เธอขึ้นไปบนห้องของรามินง่ายๆ
“คุณรามินยังไม่กลับคอนโดครับ”
พนักงานดูแลคอนโดยิ้มให้อีกครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบกุญแจห้อง และซองสีน้ำตาลออกมาจากลิ้นชักโต๊ะ พลางเอ่ยบอกว่า
“คุณรามินฝากของไว้ให้คุณอิงฟ้าด้วยครับ”
อิงฟ้ายื่นมือรอรับสิ่งของที่ว่า ทว่าเขากลับยื่นให้แค่เพียงกุญแจห้องเท่านั้น
“ซองสีน้ำตาลนั้น คุณรามินฝากให้ฉันหรือเปล่าคะ”
อิงฟ้าเอ่ยถามด้วยความสงสัย จ้องมองเขม็งไปยังซองสีน้ำตาลที่พนักงานดูแลคอนโดวางไว้บนเคาน์เตอร์เหมือน
เดิม
“ใช่ครับ แต่คุณรามินบอกว่าให้เอาให้คุณอิงฟ้า หลังจากคุณกลับออกมาจากห้องของคุณรามินแล้ว”
“ทำไมต้องรอให้ฉันกลับด้วยล่ะคะ ทำไมไม่ให้ตอนนี้”
“ไม่ทราบครับ นี่เป็นคำสั่งของคุณรา
