บทที่ 11

1181 คำ

“สวัสดีค่ะ...” อิงฟ้าแย้มยิ้มหวาน ทว่าเอ่ยทักทายไม่ทันจบประโยค ก็มีอันต้องเบิกตากว้าง เมื่อถูกดึงเข้าปะทะกับอกกว้างตกอยู่ในอ้อมแขนอันแข็งแกร่ง ตามด้วยริมฝีปากร้อนผะผ่าวที่บดขยี้จุมพิตลงบนเรียวปากอิ่มอย่างเร่าร้อน และด้วยช่ำชองในรสรัก ชำนาญกลยุทธ์ในเพลิงสวาท จึงปลุกเร้าให้คนในอ้อมแขนตกอยู่ในภวังค์ของรสสวาทด้วยการวาดลิ้นร้อนๆ ไปตามเรียวปากอิ่ม ก่อนจะสอดแทรกเข้าสู่โพรงปาก ชอนไช กระหวัดรัวเร็ว ดูดเม้มลิ้นนุ่มหนักหน่วง ให้คนที่อ่อนหัด ไร้ซึ่งประสบการณ์รักต้องครางกระเส่าตัวอ่อนระทวยดั่งขี้ผึ้งลนไฟ “พี่...พี่รามิน...” อิงฟ้าครางเรียกเสียงกระเส่า มือไม้อ่อนแรง เท้าเล็กทำท่าจะยืนไม่อยู่ หากไม่มีอ้อมแขนแข็งแกร่งประคองกอดไว้ คงได้ล้มลงไปกองอยู่กับพื้นแล้ว รามินกระตุกยิ้มเหลือบสายตามองอิงฟ้า ซึ่งหลับตาพริ้ม ใบหน้างามแดงซ่านขณะถูกเขาระดมจูบเป็นพายุสลาตัน “พี่รามินอยู่นี่ครับ” รามินกระซิบชิด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม