เพราะปู่ย่าอยากเจอหลานสาวใจจะขาดทำให้สองแม่ลูกได้มานั่งในห้องรับแขกของบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ถัดจากบ้านของกวินไม่กี่ร้อยเมตรในสองวันต่อมา
เด็กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มนั่งทำตาปริบๆ มองคนนั้นคนนี้ด้วยความรู้สึกงงและกลัวจึงแอบอยู่ข้างหลังบิดา ถึงจะแอบอย่างไรแต่ดวงตายังคงจับจ้องที่คุณปู่ คุณย่า คุณอาไม่ยอมห่าง ปกติเธอไม่เคยกลัวใครแต่ไม่รู้ทำไมวันนี้ถึงได้แสดงอาการตื่นตระหนก
คุณกรณ์ คุณวนิดา และการันต์รอหลานสาวตั้งแต่เช้า กว่าลูกชายคนโตจะขับรถมาถึงเกือบเที่ยงของวัน พวกเขาชะเง้อคอมองประตูรั้วจนจะกลายเป็นยีราฟอยู่แล้ว
เจอหน้าครั้งแรกทำเอาคุณย่าน้ำตาซึมหลานสาวของท่านช่างน่ารักน่าเอ็นดูเหลือเกิน ตัวกลม แก้มป่องราวกับตุ๊กตาเดินได้
“มาให้ย่ากอดหน่อยได้ไหมคะเด็กดี”
คุณวนิดากางแขนออกกว้างเพื่อให้หลานสาวเข้ามากอดตนเอง ท่านไม่คิดเลยว่าลูกสะใภ้จะตั้งครรภ์แล้วเลี้ยงลูกมาคนเดียวตั้งหลายปี
อันที่จริงท่านเคยบอก
