“นี่มันอะไรคะพี่วิน กระเป๋าหลายใบคือ?”
เส้นด้ายยืนเท้าสะเอวมองกระเป๋าเดินทางหลายใบที่กวินขนขึ้นมาบนห้องด้วยความไม่เข้าใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม เช้านี้เขาหายไปประมาณสองชั่วโมงกลับมาอีกครั้งพร้อมกับกระเป๋า อย่าบอกนะว่า...
“พี่จะย้ายมาอยู่ที่นี่ ช่วยด้ายดูแลลูกไง” คำตอบเป็นไปตามที่หญิงสาวคิด ชายหนุ่มยิ้มตาหยีมองกระเป๋าเดินทางใบโตด้วยความภาคภูมิใจ คิดว่าตัวเองคงต้องอยู่ที่นี่อีกหลายวันจึงตัดสินใจกลับไปเอาเสื้อผ้าข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นมาจากบ้าน
“แต่ด้ายยังไม่อนุญาตเลย” เธอค้านเสียงสูงรู้สึกปวดหัวตุบๆ กับความเอาแต่ใจนี้
แต้มบุญความสงบของเธอหมดแล้วใช่ไหมสวรรค์ถึงได้ส่งสามีจอมเอาแต่ใจกลับมาป่วน แค่ลูกสาวคนเดียวเธอก็เหนื่อยแทบหมดแรง ยังมีพ่อของลูกมาอีกคนเธอไม่ต้องกินยาแก้ไมเกรนทุกวันเลยเหรอ
ไม่รู้ชาติก่อนไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้ ชาตินี้ชีวิตถึงได้อาภัพนัก หญิงสาวคิดก่อนจะถอนหายใจ
