ตอนที่ 32
“อะไรที่ผมพูดผิด”
ชายหนุ่มตอบโต้คำพูดของหญิงสาว
ขณะที่โสมแสดเริ่มอธิบาย
“คุณเองแท้ๆที่ควรจะเป็นเด็ก และเป็นฝ่ายถูกดุ แหม..ฉันเลยต้องกลับมาคิดใหม่ว่า นี่ฉันทำตัวเหมือนเด็กหรือเปล่าคะ ทั้งๆที่วัยไม่ค่อยจะเอื้ออำนวยเลย มันคอยแต่จะผ่านไปเรื่อยๆ”
โสมแสดเอ่ยพูดในท่าทีไม่จริงจังนัก แต่เขาก็สะดุดคิดในคำพูด
จนใบหน้าสูงคมคายหันมามองหล่อนนิดหนึ่ง ราวกับจ้องไปในแววตาคู่นั้นของหล่อนซึ่งทอแสงประกายวับวาว เหมือนทิ้งตัวเองลงไปกับความเปลี่ยวเหงา ทุกคำพูดทุกคำของเขา หล่อนนิ่งฟัง และคงคาเองก็รับฟังเช่นกัน ชายหนุ่มสัมผัสความรู้สึกแท้จากหญิงสาวด้วยเช่นกัน
นี่ลักษณะของโสมแสดที่เขาสามารถจับต้องได้ว่า หล่อนไม่มีเสแสร้งแต่งจริตปะปนอยู่เลย ชายหนุ่มจึงแกล้งกลบเกลื่อนด้วยการหัวเราะร่วน
“มันไม่ใช่เรื่องตลกหรอก แต่ผมก็อยากให้คุณย้อนวัยกลับมาเป็นเด็ก ไม่ต้องขนาดไหน เอาวัยเดียวเท่าผมนั่นแหละโสมแสด
