ตอนที่ 20
“มันก็เหมือนกันนั่นแหละ”
โสมแสมหน้าบึ้งตึงแววตาคมจ้อง
“เอาล่ะ ผมไม่เถียง แค่ว่าผมอยากจะมีความรู้สึกที่ดีกับคุณเท่านั้นล่ะ” เขาขี้คร้านเถียงกับหล่อน ซึ่งไม่จบสิ้นแน่ ก็เลยยอมยกธงขาว โสมแสดจะได้ทะนงตัวเองว่า หล่อนชนะเขาเช่นเคย
“เสียงของคุณน่าฟัง เพราะมาก”
“อย่ามาชม ฉันชักจะเอียน”
“แต่ผมก็พูดออกมาจากใจจริง”
“ค่า ขอบคุณ หมดธุระแล้วหรือยังค่ะ”
โสมแสดรู้สึกอิ่มกับรสอาหารหล่อนกำลังจะตัดสินใจกลับออฟฟิศ
“โธ่ คุณจะหนีผมไปไหน ผมอุตส่าห์ตามหาคุณนะ”
“ถึงอุตส่าห์ตามหาเชียวหรือคะ แล้วผู้หญิงของคุณเธอไม่ให้ความสนใจคุณบ้างเหรอ”
“โธ่ ก็ผมบอกแล้วว่า ผมไม่มีผู้หญิงคนไหน”
“ฉันไม่ยอมเชื่อคุณง่ายหรอก”
“งั้นพูดแค่นี้ คุณจะไม่ยอมคบกับผมหรือ”
“ไม่เป็นไรหรอก เรื่องคบก็ส่วนคบหา นี่ฉันแยกส่วนออกจากกัน ไอ้ที่สำคัญคือกลัวคุณจะมีป้ายแขวนเอาไว้แล้วมีโซ่มันผูกตราเอาไว้ว่าคุณเป็นสมบัติของคนอื่น ต้อ
