ตอนที่ 17 “ยังไม่ตายหรอกค่า ยังตัวเป็นๆ และฉันก็ลืมแล้วล่ะ ไม่อยากคิดถึงความทรงจำอะไรที่มันน่าเบื่อ ไร้สาระ ไม่ทำให้หัวใจระรื่นสดชื่นหรอกค่ะ” ทำให้หัวใจของเขาสดชื่นพองโตคิดว่าหล่อนจะหวนมาหาเขา กลุ่มสาวๆก็เงี่ยหูฟัง ซึ่งโสมแสดรู้ เพราะหล่อนมีทีเด็ด “งั้นผมขอนั่งกับโสมด้วยนะ”เขาออกลายเจ้าชู้ผ่านแววตา “อุ้ยไม่ได้หรอกค่ะกลัวไฟช๊อตอีกทั้งลิงค่างบ่างชะนีแถวนี้ก็เยอะ มีแต่หน้าเก่าๆจวนจะแก่ขึ้นทุกวัน คอยระรานราวีอยู่ใกล้ๆ” โสมแสดพูดออกมาอย่างไม่เกรงใจใครด้วยซ้ำ ทำให้สาวๆกลุ่มนั้น ที่รู้ว่าหล่อนฝากความร้อนของเปลวเพลิง สาดกลับมายังกลุ่มโต๊ะนี้ด้วย และมันเริ่มลามเลียขึ้น ก็ด้วยปากคำของโสมแสดที่เป็นอาวุธ โกมุทยิ้มและหัวเราะร่วนกับคำหยอกเอินของหล่อน หยอดคำลงไป “แหม คุณโสมนี่” ยังชะงักไม่กล้าตัดสินใจนั่งลง เพราะว่าคำพูดของโสมแสดบ่งบอกในทีว่าหล่อนแข็งใส่เขา เลยต้องยืนยิ้มเจื่อนอย่างนั้นไม่กล