สยิ้วเอยสยิ้วใจ!!

ถ่ายเเบบ

.เเฉะๆ เสียงชัตเตอร์ของกล้องราคาเเพงดังขึ้นอยู่ในสตูดิโอ เลนกล้องราคาเเพงจับภาพไปที่ร่างระหง กำลังโพสต์ท่าอย่างสง่างาม

เพียว โพสต์ท่าอย่างมืออาชีพ วันนี้เป็นงานถ่ายเเบบเสื้อผ้าเช่นเคยเหมือนกับทุกๆ วันที่เขาทำ ด้วยรูปร่างเรียวบาง เเละใบหน้าสวยล้ำค่าจนใครๆ ก็อิจฉา งานถ่ายเเบบครั้งนึงมูลค่าตัวเขานั้นถึง 8 หลักด้วยกัน มันเป็นอะไรที่น่ายินดีเเละหลายๆ คนต้องอิจฉา

"ดีมากครับ"

เเฉะ

เเฉะ

เเฉะ

.

.

.

"เฮ้อเหนื่อยมากเลยพี่ป้อม "

"เเต่ก็คุ้มกับเงินเเหละ ถ่ายของเเบรนดังระดับโลกขนาดนี้เพิ่มชื่อเสียงให้เราด้วย" ชายหนุ่มเล็ปเจลพูดบอกเเละทำท่าชี้ไม้ชี้มืออย่างมีจริตจะก้าน เพียวยิ้มขำกลับผู้จัดการของตัวเองนิดๆ

"งานต่อไปเดียวพี่เตรียมไว้ให้นะจ้ะเดียวส่งไปในไลน์พรุ้งนี้วันนี้ก็พักสบายๆ กลับโรงเเรม5 ดาวไปก่อน รถมารอรับด้านหน้าเเล้ว" ป้อมพูดบอก

"ค้าบบบ....ของานเเบบเงินเเบบอี้อ๋าาาาเลยนะพี่ป้อม จะไปช้อปปิ้งเเบรนเนมให้กระชุ่มกระชวยสักหน่อย" เพียวลุกขึ้นยืนพร้อมสพายกระเป๋าเเบรนเเนมราคาเเพงของตัวเอง เพื่อเดินไปขึ้นรถสปอตคันหรูหน้าสตูดิโอ

"เเหม่เเค่นี้ก็รวยจะตายเเล้ว....ยังจะเอาอีกหรอลูก"

"เงินมันซื้อความสุขได้นะพี่ป้อม พี่กูรู้เพียวเกิดมาต่ำต่อยเรี่ยดินกว่าจะมีวันนี้ก็เหนื่อยอยู่นะ"

"ได้เลยเดียวเเม่จะเอางานที่ปังๆ มาให้เลยพรุ้งนี้"

"ขอบคุณครับ"

หลังจากนั้นเพียวก็เดินออกไปเพื่อขึ้นรถไปยังโรงเเรมของตัวเองที่ป้อมจองไว้ให้ หลายคนคงสงสัยว่าทำไมป้อมไม่ได้ไปด้วยเพราะมีนัดกลับหนุ่มนักธุรกิจไฟเเนงเพื่อไปเดตกันบนยอดตึก cvv เขาก็เเอบอิจฉานิดหน่อย เพราะเขาไม่ค่อยได้ปฎิสัมพันธ์กับใครสักเท่าไหร่เพราะทำเเต่งาน เม็ดเงินมันบังตาหนะอิอิ

."ฮัลโหลครับพี่ป้อม "

"เห็นตารางงานวันนี้ยังจ้ะ "

"เห็นเเล้วครับ..วันนี้มีเเค่งานเดียวหรอครับ"

"ใช่จ้ะ งานเดียวเเเค่เงินไม่ต้องพูดถึง 8 หลักบวกๆ พี่เอาเเค่ 3% พอ ตอนนี้พี่อยู่ที่หน้างานเเล้ว เดียวส่งรถไปรับนะจ้ะ ขอคุยกับลูกค้าก่อน อ้อวันนี้เป็นงานคู่ถ่ายกลับนายเเบบชื่อดังอย่าง เปร์เลยนะจ้ะเเซ่บๆ เลย "

"ได้ครับ" เพียวกดวางสายไปเเละเปิดดูตารางงานอีกครั้ง เเอบเเปลกใจไม่น้อยที่จะได้ถ่ายเเบบกลับเปร์นายเเบบหล่อล้ำหุ่นเเซ่บใครหลายๆ คนเห็นยังน้ำเดิน ไม่อยากรู้มาก่อนว่าได้ร่วมงาน

"ถ่ายนู้ด อีกเเล้วหรอ.. นิตยสารddo หื้อนิตยสารดังเลยนี่หน่าถึงว่ากล้าจ่ายค่าตัว 8 หลักให้ไปถ่ายเเบบ" เพียวบ่นออกมานิดหน่อยหลังจากดูตารางงานอีกครั้ง เพราะงานช่วงนี้มีเต่ถ่ายนู้ดโชว์เลือนร่าง ไม่รู้ทำไม งานพวกเเบรนสินค้าหรืองานเดินเเบบไม่เข้ามาหาเขาเลย ถึงจะเข้าก็นานๆ ทีจริงๆ

เพียวเเต่งองทรงเครื่องเสร็จศัพท์เเละเดินลงมาจากห้องพักของโรงเเรมห้าดาวสุดหรู พร้อมกับไลน์หาป้อมเพื่อถามถึงรถที่จะมารับ ไม่นานเกินรอรถคันหนูก็มาจอดเทียบหน้าโรงเเรมเพียวก้าวขาขึ้นไปบนรถทันที โดยไม่ได้มองว่ามีคนอีกคนอยู่บนรถ

"ไง.."

"อ้ะ" เพียวสดุ้งตกใจเมื่อมีเสียงทุ่มต่ำพูดทักขึ้น เขาไม่ทันได้สังเกตุเลยสักนิดว่ามีคนนั่งอยู่

"อ้ะขอโทษครับ ..คุณ...เปร์"

"รู้จักผมด้วยหรอ"

"เเหะๆ สวัสดีครับ...ผมเพียวนะ...ผมเห็นผลงานคุณบ่อยๆ หนะคุณเปร์เองก็ดังไม่น้อยในเเวดวงการถ่ายเเบบ"

"ผมคงดังไม่เท่า เจ้าเเม่นู้ดเเบบคุณเพียวหรอก."

"5555....ผมไม่ได้อยากเป็นเจ้าเเม่นู้ดอะไรสักหน่อยเเต่งานเเบบนี้เข้ามาเยอะจนผมงง" เพียวยิ้มขำน้อยๆ กลับชายาของตัวเองที่ถูกเรียกมาสักพัก

"คุณหุ่นดีมากผิวพรรณเนียนมาก" เปร์ถือวิสาสะจับเเขนเรียวเล็กขึ้นมาเเละใช้มือลูบสัมผัสเนื้อผิวของเพียว

"คะ.ครับ..คุณเปร์ก็ดูดีมากตังใหญ่กว่าที่คิดนะครับเเถมสูงหุ่นดีด้วย"

"คุณเพียวชมผมก็เขิลนะครับ งานนี้เป็นงานเเรกที่เราร่วมงานกัน ผมฝากเนื้อฝากตัวด้วย"

"ผมด้วยครับ" ทั้งสองคนพูดคุยกันไประหว่างทางเพื่อให้ผ่อนคลาย เพราะจะได้ทำงานร่วมกันได้เเบบไหลลื่นไม่มีปัญหา จนมาถึงที่ทำงาน ทั้งสองก็เดินควบคู่กันไป