“จะให้ไปส่งที่ไหนคะ ที่เดิมหรือเปล่าคะ?” โรสเดินลงมาจากเวที เดินเข้ามาถามราอูลเหมือนทุกครั้งที่เขาร่วมสนุกด้วย
“อืม” เขาตอบสั้นๆ กฎที่นี่มีอยู่ข้อหนึ่งว่า โรสกับซีดานจะเป็นคนไปส่งสินค้าเอง ขอให้บอกสถานที่มาเท่านั้น ซึ่งก็ทำเช่นนี้มาโดยตลอด
“ตามธรรมเนียมด้วยค่ะ” โรสพูดแค่นี้ราอูลก็เข้าใจ
“ว่าแต่เนื้อสดแน่นะ ถ้ารู้ว่าเธอหลอกฉัน ที่นี่แหลกแน่”
“ล้านเปอร์เซ็นต์ค่ะ” โรสตอบอย่างมั่นใจ ราอูลจึงหันไปพยักหน้ากับปิแยร์ลูกน้องคนสนิท ปิแยร์ทำอะไรบางอย่างกับโทรศัพท์มือถือคุณภาพสูง ไม่ถึงห้านาทีทุกอย่างก็เรียบร้อย เงินจำนวนสองแสนยูโรโอนเข้าไปในบัญชีของซีดานเรียบร้อยแล้ว
“จะซื้อบริการต่ออีกกี่วันดีคะ?”
“ดูก่อน แล้วจะโทรบอกก็แล้วกัน” เขาขอดูสินค้าก่อนว่าใหม่สดอย่างที่โฆษณาไว้หรือเปล่า แต่ถ้าย้อมแมวขายละก็ ที่นี่ได้ราบเป็นหน้ากลองอย่างที่ได้พูดไว้ก่อนหน้านี้แน่นอน
“โรสจะรอโทรศัพท์จากคุณราอูลนะคะ อ้อ
