สิงหารับรู้ถึงเยื่อบางๆ ที่อยู่ในกายสาว เยื่อที่หลายครั้งหลายหนที่เขาเคยได้รับจากผู้หญิงคนอื่น เขารู้ดีว่ามันคืออะไร เยื่อพรหมจรรย์ ความบริสุทธิ์ที่อิสตรีทุกคนต้องมี ธัญชนกก็มีเช่นกัน และเขาเป็นคนเพิ่งทำลายมันไปเมื่อวินาทีที่แล้ว ไม่น่าเกิดขึ้นได้ เป็นเรื่องที่มหัศจรรย์ยิ่งนัก
ใบหน้าคมก้มมองจุดเชื่อมต่อระหว่างสองร่าง เขามองกายแกร่งที่ดันเข้าขยับออกไม่วางตา หัวใจเต้นแรงถี่รัว ความอิ่มเอิบใจวิ่งปรู๊ดเข้ามาในความรู้สึก ผ่านเยื่อบุสมองทะลุดิ่งลงไปในห้วงความคิด กลายเป็นความดีใจ
เลือด...เขามองเห็นเลือดสดๆ สีแดงฉานติดอยู่รอบๆ กายชายที่ยังคงขยับเข้าออกไม่พัก แม้ว่าจะเคลื่อนตัวช้าเพราะช่องทางสวรรค์นั้นฟิตและคับเหลือคณา
สาวบริสุทธิ์ผวาร่างกระเสือกกระสนหนีกายแกร่งที่สอดประสาน สองฝ่ามือขาวนุ่มยันแผงอกดกด้วยไรขนสีน้ำตาลอ่อนๆ ก่อนจะขยุ้มมันไว้แน่น แล้วเธอก็พูดออกมาว่า
“จะ...เจ็บ นายสิงหา ฉันเจ็บ...ฮ
